Woest en Ledig

Over optredende dichters en poëzie op het podium

 
In poëzietijdschrift Awater staat een interview met Dichter des Vaderlands Tsead Bruinja. Die met Myrte Leffring zijn plannen en ideeën voor de komende twee jaar bespreekt. Ik citeer een citaat uit een alinea:

"Ik hoop dat ik de komende twee jaar samen met muzikanten onderzoek kan doen naar wat er er nog meer mogelijk is in de voordacht van poëzie, ermee experimenteren. Best vreemd: er wordt steeds vaker poëzie voorgedragen, maar er bestaan geen recensies van de voordrachten zelf. Ik zou willen bekijken of we daar verder mee kunnen komen, dat we er iets zinnig over kunnen zeggen."

Al lezend gingen mijn gedachten naar een stuk van Kila van der Starre in de Ons Erfdeel van augustus 2014. In het Vlaams-Nederlands Cultureel tijdschrift schrijft zij, onder meer, over de ontwikkelingen van de podiumpoëzie sinds Poëzie in Carré in 1966. Van der Starre constateert een 'oorverdovende stilte die in de papieren literaire kritiek heerst omtrent poëzie buiten de bladspiegel':

"De verslagen van poetry slam, de recensies over poëziefestivals en de discussies over de relatie tussen geschreven en voorgedragen poëzie die grotendeels ontbreken in kranten en tijdschriften, vinden online een plaats en een publiek."

Hoewel mijn krant, Dagblad van het Noorden, vergeleken met andere kranten, zowel landelijk als regionaal, veel aandacht geeft aan poëzie – veel te veel volgens een aantal collega's – doen 'wij' nauwelijks verslag van poëzie-optredens, laat staan dat 'wij' recensies maken van voordragende dichters. Dat heeft te maken met een gebrek aan criteria. Waar moet je een voordragende dichter op beoordelen?

De afgelopen dagen heb ik 25 dichters zien voordragen, jong en oud, professioneel en minder bekend. Daar zaten optredens tussen die mij wisten te verrassen, steeds om verschillende reden. De ene keer was het omdat ik de dichter nooit eerder had zien optreden. De andere keer omdat een dichter iets anders deed dan ik van hem of haar gewend was. Dan weer had het te maken met de gekozen gedichten. Dan weer met een 'act' die volgens die dichter bij de gedichten hoorde. Dan weer met de lach van anderen. Dan weer met de ontroering in mij.

Maandagavond zag ik Ingmar Heytze optreden tijdens de Stadsdichteravond in het Grand Theatre in Groningen. Hij deed dat niet al te lang, wat op zich heel goed is, zoveel poëzie kan een mens nu ook weer niet verdragen. Aan de andere kant: de gedachte dat hij voor een schamel kwartiertje helemaal vanuit Utrecht naar Groningen was gekomen. Entree maken. Handen schudden. Opzitten. Uit beleefdheid mee applaudisseren. Opkomen. Voordragen. Buigen. Afgaan. En weer wegwezen. Het zal je beroep maar zijn.

Gedurende zijn optreden plaatste Heytze de hak van zijn ene halfhoge uit grijs-wit slangen- of krokodillenleer gesneden schoen op de neus van zijn andere halfhoge uit grijs-wit slangen- of krokodillenleer gesneden schoen. Ik kon dat goed zien, want ik zat vooraan. Een mooi beeld: een professioneel dichter die op zijn eigen tenen gaat staan om goed voor de dag te komen. Hij droeg voor uit Ik wilde je iets moois vertellen en Voor de liefste onbekende. Er werd flink gelachen en geapplaudisseerd.

Een tweede opvallend optreden in het Grand Theatre werd gegeven door Carmien Michels. Ze was mij beloofd als 'een van die Vlaamse dichters die heel goed kan optreden'. Net als Ingmar Heytze was ook Michiels aangenaam om naar te kijken, zij het op een andere manier. Ze ging bijvoorbeeld op haar hakken staan. En ze droeg niet uit dichtbundels voor, maar vanaf een opgevouwen krant en met behulp van een losbladig systeem waar doorgaans de beginnende dichter aan te herkennen is.

Michels hanteerde tijdens haar vijftien minuten durende performance een interactief concept: vijf opdrachten aan de stadsdichter. De eerste opdracht was het eren van voorgangers en ging gepaard met een raadspel waarbij het publiek in de zaal bij dertien dichtregels de namen van klassieke en moderne dichters mocht noemen. Aan het einde van de quiz werd deze losse regels als een nieuw gedicht voorgedragen.

De overige vier opdrachten kwamen neer op serieus vloeken en vragen stellen bij de actualiteit (wat gepaard ging met het gedicht Fuckerdefuck), verbinden (waarbij het publiek elkaar met gesloten ogen bij de hand moest nemen terwijl een liefdessonnet werd voorgedragen), vergeet te vergeten (wat gepaard ging met anekdote over dementie en een kort gedicht dat twee keer werd voorgedragen) en voorzingen (waarbij het publiek werd uitgenodigd voorgedragen regels hardop te herhalen als ware het een schuldbelijdenis in de katholieke kerk).

Als ik de optredens van Heytze en Michels sterren zou moeten gegeven, wat in onze krant gebruikelijk is bij recensies, zou de een er drie en de ander er vier krijgen. Waarbij de lezer hier op deze plek zelf maar moet uitmaken hoe die verdeling uitpakt. Want was het ene optreden werkelijk 'beter' dan het ander? En waar zat dat dan in? In de interactiviteit? In de presentatie? In het voorkomen van de dichter? In zijn of haar of schoenen? In de gedichten? In de verstaanbaarheid? In de lach? Het applaus? Het licht? Het geluid? Wat is goed? Wat is beter?

Ik weet het niet. Maar zou het graag van een deskundig iemand vernemen.

'Vermengd ons tot ten voorzorg menschen dit'

Deze week aangetroffen in de box met ongewenste e-mail. In het onderwerpveld is sprake van 'Neem 4 weken lang uw favoriete krant voor slechts 4 euro'. Er had ook 'Gratis gedicht Poëzieweek 2019' kunnen staan. Waarschijnlijk gestuurd vanuit Afrika en vervaardigd met een, vermoedelijk met de hand aangedreven vertaalprogramma. Dit is deel 1:

"Zij ton overschot ter viaducten chineezen kan. Oosten tot minste sedert goping zit overal schuld. Het oog werd zee moet ipoh heb. In schatkist arabieren er tinmijnen op. Ad er klimaat besluit genomen op wolfram. Voorzorg bedreven scheppen verkocht gevonden nu in is in kolonist.

Bezocht der zou stroeve ver smelter moderne het sommige. Al in welks hevea dagen geldt. Chinees op beperkt ik af ontdaan. Grooter valorem te gropeng af. Jaarlijks moerassen wat oog federatie dal. Gesteld in tijgers daarbij bestaat opening ik en. Getracht gewonnen aan rug wasschen inwoners lot had.

Groot geeft omdat loopt tin het het sterk terug een. Lieden handen enkele kleine en eerder mollen of ze. Te bordeaux op de werkzaam overgaat nu. Mag bewijs het zelden verder van wat. Kwarts bamboe meende liever van voeten ton mooren aan hun. De bezorgden gomboomen kleederen af de gewijzigd.

Vermengd ons tot ten voorzorg menschen dit. Kintya men sterke waarde ons dit cochin hij. Vergrooten in afwachting na nu tinwinning voorloopig. Markten gas tin houweel invloed aangaan aan. Te uitgaande duimbreed arabieren kettingen om antwerpen. Per komen zal enorm rente onder heele zit. Met krachtiger middelpunt aanplanten far vergrooten ingenieurs.

Als tot streken doelang moderne mantras ter meester. Hout dus wijk stam mag telt. Viaducten aardschok in olifanten krachtige nu is gedurende. Ze primitieve in bevorderen dweepzieke millioenen te. Hun mineraal ook bedreven ongeveer als zoo. Vormen nu kwarts en goeden invoer lappen succes. Puntig er op streng af zelden tembun en alleen.

Verzekeren plotseling aan beschikken wij smeltovens dan spoorwegen per. Oosten een dit noemen tunnel sap dreigt. Wijk uit deel rang niet lot."

De Eerste Emmense Kinderdichter Finale

Vrijdag, vandaag is dat inderdaad morgen, wordt in de bibliotheek van Emmen de eerste Kinderdichter van de gemeente Emmen gekozen. In de aanloop naar de finale volgden 170 basisscholieren daartoe een workshop van een al wat oudere door het Poëziepaleis in Groningen naar Zuidoost-Drenthe gestuurde dichter. Na afloop van iedere workshop vroeg deze aan de kinderen ook thuis een gedicht te schrijven.

Niet iedereen wilde dat, kon dat of deed dat. Toch kreeg de jury – wethouder Robert Kleine, bibliotheekdirecteur Marchien Brons en ik – ter eerste beoordeling een aardig stapeltje kindergedichten toegestuurd. Afgelopen maandag werd de oogst besproken in het bijzijn van Tineke Luchies van de bibliotheek, Rosmarijn Kok en Inge Kappert van het Poëziepaleis tijdens een hapje met een non-alcoholisch drankje.

Na afloop stelden we op basis van de inzendingen heel nuchter vast dat ten minste een deelnemer het in zich heeft om komend jaar als Kinderdichter te fungeren. Dat wil zeggen: zijn of haar ingestuurde gedichten waren zo goed dat van een talent durfden te spreken. Maar talent is niet genoeg. Zo'n kind moet ook dichter willen zíjn. Meer willen schrijven. Het gezelschap van de muzen verdragen, om Markies de Canteclaer te parafraseren.

Als voorbereiding komen de mogelijke kinderdichters vrijdagmiddag bijeen voor een nieuwe workshop. Renée Luth zal ze dan de eerste fijne kneepjes van de voordrachtskunst bijbrengen. Niet onbelangrijk, want een dichter moet behalve schrijven en dichter willen zijn ook kunnen optreden. Al was het maar voor één keer: vrijdagavond tijdens De Eerste Emmense Kinderdichter Finale. In de bibliotheek aan het Noorderplein. Aanvang 19.30 uur. Toegang gratis.

Wilmink in Groningen en Haren, Etty in Amen

De bespreking van In de man zit nog een jongen. Willem Wilmink – De biografie, afgelopen vrijdag in de cultuurbijlage van Dagblad van het Noorden, leidde tot een ingezonden brief. Geschreven door niemand minder dan Arjen Boswijk, volgens Gerard Reve ooit 'een allerliefst blond dier met een guitig werkmansvoorschootje'.

In zijn brief haalt Boswijk herinneringen op aan een bezoek van Wilmink aan de Nassauschool in Groningen. Subtiel plaatst hij aantal kanttekeningen bij het vermeend belabberde proefschrift van Wilmink over de dichter Hendrik de Vries. Ook het slot van de brief is erg goed: 'Later die avond logeerde de dichter bij me en samen dronken we bier en keken we naar Ajax.'

Niet altijd was de ontvangst in het Noorden even hartelijk. Wat bijvoorbeeld te denken van een poging van Wilmink om samen met Vic van de Reijt bij Hendrik de Vries in Haren langs te gaan ter voorbereiding op het proefschrift? Waarbij het handig is om te weten dat Riek de bedillerige levenspartner van Hendrik de Vries was, dat Hendrik door haar Rolf werd genoemd en Goyescos een bundel gedichten is uit 1971:

'Na een voorspoedige reis en na een barre tocht door de uitgestrekte Harense buitenwijken bereikten wij ’t Woeste Hoekje, alwaar wij door de halfgesloten gordijnen de schim van Hendrik de Vries ontwaarden. Na eindeloos bellen verscheen Riek in de deuropening: haar mond in een strakke plooi en almaar nee schuddend. ‘Nee heer’n,’ zei ze ten slotte, ‘jelui zouden morgen komen.’ En de deur werd dichtgesmeten.

Willem ontplofte. In een café aan de overkant schreeuwde hij het uit: ‘Alles heeft die man aan mij te danken, maar het is afgelopen uit, niks meer doe ik voor hem, geen letter meer op papier.’ Na een telefoontje met Riek mochten ze alsnog eventjes binnenkomen. En terwijl Van de Reijt met Riek het huis afzocht naar een fles waarin een staartje zoete rode wijn was achtergebleven, nam Willem met ‘Rolf’, die af en toe uit een sluimertoestand ontwaakte, de varianten van Goyescos door. Willems proefschrift was ‘gered’, verzuchtte Van de Reijt na afloop.'

Ook heel 'interessant', omdat het iets vertelt over de podiumkwaliteiten van Wilmink, is wat Etty schrijft over een recensie in Nieuwsblad van het Noorden na een optreden van Wilmink met Karel Bosman getiteld Eindpunt van de trein:

'Een voorstelling in de foyer van de Stadsschouwburg in Groningen werd door recensent Jacques d’Ancona de grond in geboord. Hij vond het ‘een fout middagje’ vol burgerlijk, nostalgisch gezeur over Twente. ‘Het EO-achtige muziekgroepje inclusief zangsolisten zorgt voor leutige onderbrekingen als het indringend dreigt te worden.’ En dan was ook de microfoontechniek gebrekkig en de geluidsbalans fout. Razend was Willem over ‘die malafide recensie’, maar een video-opname van een optreden in Concordia gaf hem ‘weer alle vertrouwen terug’.'

Biograaf Etty is volgende week vrijdag te gast tijdens De Literaire Hemel in Amen. Volgens de laatste berichten is de avond nagenoeg uitverkocht.

Wie dicht waar en met wie in Drenthe en Groningen

Donderdag 31 januari
ASSEN De Nieuwe Kolk, 20.30 uur: Toon Tellegen & Het Wisselend Toonkwintet.
GRONINGEN Bibliotheek Groninger Forum, 12.15 uur: Rense Sinkgraven interviewt Sabine van den Berg.
GRONINGEN Boekhandel Godert Walter, 19.00 uur: Louis Stiller & Bert Hadders.
GRONINGEN Stadhuis raadszaal, 14.00 uur: Yde van Reide, Liesbeth cavé, Nina Werkman, Anna van der Laan, Erik Raven & Atze van Wieren.
LEEK, De Balkoeve, 20.00: Leekstergedichtendag met Harm de Jonge, Eliza Helmond, Hubert Klaver, Paul Marius Borggreve, Eliza Helmond, Sanja Simunic, Foleor van Steenbergen, Jos Lodenwegen en Victoria.

Vrijdag 1 februari
ASSEN, boekhandel Van der Velde, 19.00 uur: Lieke Marsman, Willem Thies, Hanneke Poelmans en Nadua Kramer.
EELDE Cafe G en A Boelens, 20.00 uur: Winterdichters met Sacha Landkroon.
EMMEN Bibliotheek, 19.00 uur: Verkiezing eerste Kinderdichter van Emmen.
GRONINGEN USVA, 13.30: Science slam. Tien promovendi schrijven met jonge dichters een gedicht geïnspireerd op hun onderzoek.
WINSCHOTEN Bibliotheek, 18.30: Poezieworkshops voor kinderen en volwassenen.

Zaterdag 2 februari
GRONINGEN Grafisch Centrum Warmoestraat, 20.00 uur: 18 jaar Kladblok visuele poëzie.
HAREN Bibliotheek, 13.00 uur: Wandelen in de voetsporen van Hendrik de Vries met Rik Andreae, Silvia Dragsta, Anne de Jong, Jørn Zeiler, Renée Luth en Trudy Dijkshoorn.
WINSCHOTEN Bibliotheek 13.00 uur: Anka Willems, Brenda Venema, Bianca Holst, Dienneke Bronsema, Harbert Schutte, Henk Puister, Hubert Klaver, Rob Rosendahl, Remda Spoelstra.

Zondag 3 februari
GRONINGEN Bibliotheek Groninger Forum, 14.30 uur: Dichten en zingen met Kasper Peters en Hans de Troubadour.
HELLUM De Ent, 14.00 uur: Anneke Wasscher, Annie Martens, Bart van Mulkom, Hubert Klaver, Karina Appeldorn, Engelien van de Bunte & Rens Koldenhof.

Maandag 4 februari
GRONINGEN Harmoniegebouw, 9.00 – 21.30: Expositie gedichten en animaties Sofia Manouki.
GRONINGEN Grand Theatre, 19.15 uur: Margriet van der Waal interviewt Antjie Krog.
GRONINGEN Grand Theatre, 20.30 uur: Stadsdichtersavond met Lilian Zielstra, Antjie Krog, Ingmar Heytze, Carmien Michels & Luchtman en bekendmaking nieuwe stadsdichter van Groningen.

Dinsdag 5 februari
GRONINGEN Harmoniegebouw, 9.00 – 21.30: Expositie gedichten en animaties Sofia Manouki.
GRONINGEN Grand Theatre, 19.45 uur: Lévi Weemoedt en Eric Smit
GRONINGEN Boekhandel Godert Walter, 20:00: Harry van Velsen bundelpresentatie Hoe woorden bewegen.

Woensdag 6 februari
GRONINGEN Harmoniegebouw, 9.00 – 21.30: Expositie gedichten en animaties Sofia Manouki.
GRONINGEN Kroeg van Klaas, 20.30 uur: Dichtclub bundelpresentatie Dan de liefde maar.

Poëzieweek 2019 begint vroeg in Emmen

In Emmen begint de Poëzieweek dit jaar eerder dan elders. Met als gevolg dat komende zondag in de bibliotheek aan het Noorderplein een middag gepland staat met optredens van zes gemeentedichters van Emmen – Berendy Gähler, Bertus Beltman, Peter Veen, Joep van Ruiten, Eva Broekmann en Anna Sophie Bakker – plus rapper Haas met zijn gitarist en slammer Mischa van Huijstee (foto Marcel Jurian de Jong).

Voor Joep van Ruiten – ik dus – betekent de Poëziemiddag het laatste optreden als gemeentedichter van Emmen. Na bijna zes jaar is het tijd om te zien of er ook een dichterlijke wereld buiten de groep bestaat. Voor Eva Broekmann en Anna Sophie Bakker betekent het de eerste optredens als gemeentedichter. De middag in de bibliotheek begint om 13.30 uur. Hank van der Vaart doet de presentatie. De toegang is gratis.

Zoeken voor de DvhN Streektaalprijs

Zoals altijd begint Dagblad van het Noorden aan het einde van het jaar met het zoeken naar het beste streektaalproduct van de voorbije twaalf maanden in het Drents, Gronings of Stellingwerfs. De krant roept daarbij de hulp in van lezers en luisteraars, ook omdat er naast een onderscheiding van de jury en publieksprijs ligt te wachten.

Citaat uit een stuk geschreven door de competente Louis van Kelckhoven: "Repte de jury bij het toekennen van de prijzen over 2017 over ‘een schrale oogst, waarbij de inzendingen wel een ontwikkeling in kwaliteit lieten zien’, ook zonder juryrapport en stimulans van de overheid ging de streektaal in 2018 als een speer. Een eerste inventarisatie van Dagblad van het Noorden bracht al 22 Groningstalige streektaalproducten aan het licht. In Drenthe vonden we tot op heden 15 titels.

Het kan zijn dat de redactie het een en ander over het hoofd heeft gezien. Staat uw streektaalproduct niet op de bij dit stuk geplaatste lijstjes (zie afbeelding) en wilt u dat wel onder de aandacht van de jury brengen, dan kunt u dat voor 31 december melden via streektaalprijs@dvhn.nl of opsturen naar Dagblad van het Noorden t.a.v. Gerry Gaasendam Streektaalprijs 2018, Postbus 60, 9700 MC Groningen. Inzendtermijn t/m 31 december. De uitreiking vindt plaats op 14 april in theater De Winsinghhof in Roden."

Meester – Lucebert

Omdat we voor een concert in podium Victorie te Alkmaar moesten zijn, parkeerden we de auto op het dak van de brandweerkazerne aan de Helderseweg. Alwaar we een nog beter zicht kregen op de in neon uitgevoerde dichtregels 'van te veel spektakel/ wankel je allicht' van Lucebert uit diens gedicht Meester:

het mag niet te veel zijn
niet rommelen daarboven
prakkezeren in grijs ijs mag
ik heb ook het hart vol rode lijm
gegeten tegen het ontploffen van details
van te veel spektakel
wankel je allicht

topzwaar bereik ik de top
elke lik prijkt als lokaas op het totaalbeeld
de calculaties van de zelfreflectie
hebben een ieder bedrogen een ieder verveeld
ik zie neer op eeuwen meesterschap alleen

Het concert, dat werd gegeven onder de titel While my guitar gently weeps, kwam neer op ongeveer twee uur naar oudere jongens kijken die nummers van George Harrison speelden. Niet alles en iedereen had de tand van de tijd goed doorstaan.

Tijdens de vertolking van het nummer Bangla Desh vroeg ik mij af hoe het zou zijn als we als we allemaal ons geld zouden terugvragen. Heel goed waren de uitvoeringen van If I needed someone en Isn't it a pity. Als toegift kregen we ook nog iets van de Traveling Wilbury's, maar spectaculair was het niet en wankelen deden we evenmin.

Leesbaar Groningen op straat in Drenthe

Daar ligt-ie dan, op een straatje in Drenthe en misschien daardoor niet helemaal goed leesbaar: een exemplaar van Leesbaar Groningen.

Deze week kwam kaartenmaker Louis Stiller vertellen dat de plattegrond van de stad en provincie Groningen in meer dan 600 citaten afkomstig uit literaire teksten en liedjes die door lezers zijn ingestuurd – ja, het is een hele mond vol – momenteel wordt gedrukt. Zodat op 1 december in boekhandel Van der Velde in Groningen de eerste exemplaren kunnen worden uitgereikt.

Stiller vertelde ook dat de kaart in twee formaten verkrijgbaar komt: een compacte variant voor de prijs van dichtbundel en een luxe-variant voor de prijs van een goed boek. Dat er een wandelroute bij is, door de stad Groningen. En een reistekst voor in de trein naar Winschoten. Dat Gerrit Krol en Ede Staal de meest geciteerde auteurs zijn. En dat uitgeverij Passage de meeste citaten heeft gepubliceerd.

Nu is het zaak om het ding 'verder uit te rollen', zoals dat in bepaalde kringen heet. Ook op de redactie van Dagblad van het Noorden, een van de steunpilaren onder het project, wordt daar reeds intern over nagedacht.

Marathon en Matchboox bij 100 jaar C. Buddingh'

Op 24 november, zijn sterfdag, wordt herdacht dat C. Buddingh' honderd jaar geleden werd geboren. Dat gebeurt met een bijzondere bijeenkomst in Dordrecht, de stad van Buddingh', waar in schouwburg Kunstmin nog levende winnaars van de naar hem vernoemde prijs gedichten zullen voordragen. En dat zijn er nog wat. Zie de lijst met winnaars hieronder.  Uit een persbericht van Poetry International:

"In een elf uur durende poëziemarathon lezen de winnaars uit hun bekroonde debuut in combinatie met voordrachten uit bundels die daarop volgden. Met spraakmakende interviewers als Hassnae Bouazza, Francis Broekhuijsen, Jasper Henderson en Tim den Besten spreken ze aansluitend over de taal en thema’s die zij willen uitdragen. Een unieke eendaagse poëziemanifestatie die de taalvernieuwing door de jaren heen glashelder over het voetlicht brengt en de bezoeker onderdompelt in de rijke diversiteit van de Nederlandse taal."

Het eerbetoon aan C. Buddingh’ maakt deel uit van feestelijkheden bij de herdenking van een nog ander momentum: in 2018 en 2019 is het 400 jaar geleden de Dordtse Synode plaatsvond. Ook uit het persbericht van Poetry: "Deze revolutionaire vergadering leidde onder andere tot de vertaling van de Bijbel naar het Nederlands, wat op zijn beurt grote en blijvende invloed had op de Nederlandse taal."

• 2018 - Radna Fabias met Habitus
• 2017 - Vicky Francken met Röntgenfotomode
• 2016 - Marieke Lucas Rijneveld met Kalfsvlies
• 2015 - Saskia Stehouwer met Wachtkamers
• 2014 - Maarten van der Graaff met Vluchtautogedichten
• 2013 - Henk Ester met Bijgeluiden
• 2012 - Ellen Deckwitz met De steen vreest mij
• 2011 - Lieke Marsman met Wat ik mijzelf graag voorhoud
• 2010 - Delphine Lecompte met De dieren in mij
• 2009 - Mischa Andriessen met Uitzien met D
• 2008 - Wiljan van den Akker met De afstand
• 2007 - Bernard Wesseling met Focus
• 2006 - Willem Thies met Toendra
• 2005 - Liesbeth Lagemaat met Een grimwoud in mijn keel
• 2004 - Maria Barnas met Twee zonnen
• 2003 - Jane Leusink met Mos en gladde paadjes
• 2002 - Erwin Mortier met Vergeten licht
• 2001 - Mark Boog met Alsof er iets gebeurt
• 2000 - André Verbart met 98
• 1999 - Ilja Leonard Pfeijffer met Van de vierkante man
• 1998 - † Erik Menkveld met De karpersimulator - toegekend, niet uitgereikt
• 1997 - † Pem Sluijter met Roos is een bloem
• 1996 - Henk van der Waal met De windsels van de sfinx
• 1995 - Joke van Leeuwen met Laatste lezers
• 1994 - F. van Dixhoorn met Jaagpad
• 1993 - Herman Leenders met Ogentroost
• 1992 - Anna Enquist met Soldatenliederen
• 1991 - † Michaël Zeeman met Beeldenstorm
• 1990 - Tonnus Oosterhoff met Boerentijger
• 1989 - geen winnaar
• 1988 - Elma van Haren met Reis naar het welkom geheten

Eveneens de moeite waard een nieuwe Matchboox-uitgave: een box met vier luciferdoosjes waarin verhalen van Buddingh'zijn gestopt. Uit een ander persbericht: "In de door Buddingh’'s biograaf Wim Huijser samengestelde bijdragen komt steeds één ding duidelijk naar voren: Cornelis Buddingh’ verstond als geen ander de kunst van het letterlijk nemen van woorden en gezegden om zo de betekenis ervan te laten kantelen."

Vormgeefster en beeldend kunstenares Henny van Daalen voorzag alle vier de Matchboox van 'prachtige, bontgekleurde illustraties die de diverse verhaallijnen volgen en tegelijkertijd een duidelijk herkenbare eigen signatuur vormen'.