Woest en Ledig

Wie zal er voor de kinderen zorgen - Gorki

 

Wie zal er voor de kinderen zorgen
Wie smeedt voor hen het plan van morgen
Die kleine bengels blijven janken
Want in de kast zit het monster van Frankenstein
En de ratten kruipen achter de muren
Hoelang nog zal dit onrecht duren

Het gaat over als je niet beweegt
Als je stil blijft gaat het over

En wie zal er later voor opa zorgen
Wie houdt nu voor hem de fles verborgen
En wie ververst er dan die luiers
Als alle jonge schurken oud zijn

Het gaat over als je niet beweegt
Als je stil blijft gaat het over

Slacht het kalf met de gouden eieren
Breek de boel af leef in zonde
Strooi het zout in elke wonde
Maar spaar jezelf voor de laatste ronde

Het gaat over als je niet beweegt
Als je stil blijft gaat het over

Over, als je niet beweegt
Als je stil blijft gaat het over
Het gaat over
Het gaat over als je stil blijft

Tekst & muziek: Luc De Vos / Luc Heyvaerts / Erik Van Biesen / Steven Van Havere

(G)een dag als andere dagen

Als alternatief voor het blokje om met collega's besluiten we met zijn tweeën op fietse te gaan. Want: goed weer. En vooralsnog niet verboden.

In de Hoofdstraat van Emmen zwerven kinderen rond. Sommige winkeliers hebben hun deuren geopend. De schoonheidsspecialiste heeft haar aandachtsbord buiten gezet. De kapper knipt een klant. Een groepje mannen van het werkvoorzieningschap blaast bladeren uit een perkje. Ergens gilt een slijpmachine. Er zijn meer fietsers.

Het lijkt een dag als alle anderen.

"De haast is weg", zeg ik tegen mijn vriendin. Meteen daarop wordt ze gebeld; ze werkt normaliter in Hoogeveen aan ons welzijn. Ook dat gaat door, zij het met andere middelen, een andere inzet en in een ander tempo. Uit haar gesprek maak ik op dat vrijwilligers wordt afgeraden bij alleenstaanden en hulpbehoevende op bezoek te gaan. Telefoneren is beter. Maar weinig staat vast. Want wat te doen met dementerenden die zelfstandig wonen? Improviseren.

In Noordbarge roept de vriendin naar twee mannen die een hek willen plaatsen dat ze niet te dicht bij elkaar moeten gaan staan. De mannen lachen. We menen dat de lucht schoner is dan in tijden. Nog even en het is lente, voorbode van betere tijden. In afwachting daarvan bewegen we over een nog dunner geworden lijn. Ineens maken we echt iets mee. Ineens is de vanzelfsprekendheid verdwenen. We worden er mild van.

Hamsteren is niet nodig, zegt de regering. Bang worden kan altijd nog.

We rijden door de Delftlanden. De kredietcrisis heet voorbij, lege kavels worden weer bebouwd. We steken de hand op naar een schilder en krijgen een fragment uit zijn radio mee. Gewoon een vrolijk liedje van Dennis. Bij Erm laadt een boer kuilvoer in een kar. Bij Diphoorn rijdt een andere boer mest uit. "Misschien gaat het nu beter met het milieu", merkt de vriendin op terwijl ze de vliegen van haar jast veegt.

De familie komt ter sprake. De broer met het glastuinbouwbedrijf die zijn bloemen op de veiling rechtstreeks in de vuilcontainer gegooid ziet. De buschauffeurbroer die aangepaste diensten rijdt en passagiers achter laat instappen. De broer die zijn baan als industrieel ontwerper is kwijtgeraakt vanwege een lege orderportefeuille. De broer in Afrika had gemeld van niets te weten en voegde daar aan toe dat 'men hier gewend is aan dodelijke ziektes'.

Bij Westenesch vragen we ons af hoe het met de thuiszorg voor moeder moet. Afzeggen? De verzorging meer zelf doen? Vaker langsgaan, dat zeker. Daarna gaat het over de dochter, die met haar 0-urencontract naar het UWV is geweest omdat de schouwburg is gesloten. Zou ze weer thuis willen komen wonen? Hoeft ze geen dure huur te betalen. Ze is nogal onder de mensen geweest, de laatste dagen. Om ons heen wordt in tuinen gekapt en gezaagd.

Tussen de Canadastraat en de Polenstraat in Emmen gaan de gedachten uit naar de Bevrijding. 10 april 1945. Over een week of drie is dat 75 jaar geleden. Met een beetje geluk kan het later gevierd worden zoals het bedoeld is. Zoals we het willen vieren. Onbekommerd. In gezondheid. Met elkaar. In alle vrijheid.

Weer thuis zie ik dat het gazon binnenkort een maaibeurt kan gebruiken. Voor de deur jengelt de kat om prakkie. Ook dat gaat door.

Gratis nieuws, gratis reclame

Dat de samenleving online verder probeert te leven, blijkt ook uit wat ik aan mail ontvang. Na de hausse aan afmeldingen lijkt nu het tijdperk van de min of meer subtiele reclame aangebroken. Het ene na het ander bedrijfje meldt zich met zelffelicitaties verpakt als slimme oplossingen voor problemen in coronatijd.

Opmerkelijk is dat het veelal post betreft uit branches waar ik, als cultuurjournalist, 'in het verleden' nooit iets mee te maken heb gehad. Zoals het onderwijs bijvoorbeeld. Kort achter elkaar plopten drie aanbiedingen in de box van bedrijfjes die al 'vele jaren' zijn gespecialiseerd in online-onderwijs.

Ik heb zo het vermoeden dat iemand ergens een lijst met mailadressen van redacties en journalisten heeft doorverkocht.

Ook vriendelijk bedoeld is het volgende bericht van het Tokyo Media Center Management Office:

'Tokyo Metropolitan Government is accepting accreditation card application to use the Tokyo Media Center, which will be opened during the Tokyo 2020 Games in order to support domestic and international media. Please refer to the attached document for the application process.

If you become a TMC accredited member, you can have access to the following services for free.'

Dit alles onder het mom 'the show must go on' of zoals ze hier in de buurt zeggen 'de winkel moet blijven draaien'.

Dat geldt uiteraard ook de NDC Mediagroep, onderdeel van wat door de rijksoverheid tot een cruciale sector is benoemd. Voor wie wil adverteren wijs ik op deze link. Voor wie geïnteresseerd is in ons nieuws wijs ik op deze link.

Sluit ik af met een hartenkreet van een collega uit Friesland.

'Tot pak m beet vorige week hadden kranten afgedaan. Ja alleen gekkies betalen voor een abonnement. Je leest of hoort alles wel via internet. Of radio/tv. Maar nu het Coronavirus rondwaart en onafhankelijke informatie ineens wel belangrijk is, moeten kranten de boel opengooien. Schandalig dat niet iedereen al het gezondheidsnieuws uit de Leeuwarder Courant gratis kan lezen. Ja, gek hè. Oud-collega Nico Hylkema schrijft: Nieuws is niet gratis. Journalisten over de hele wereld werken eraan en soms met grote risico´s, gezien het aantal gedode journalisten. Het zou een belediging voor al die mensen in de vuurlinie zijn, de vruchten van hun arbeid voor niets af te staan.'

Ondertussen: op de muren in Mexico-stad

Aanvankelijk was het de bedoeling van museumdirecteur Harry Tupan om later dit jaar in het Drents Museum een tentoonstelling te laten zien getiteld Revolutionair realisme. Die zou dan moeten gaan over de Mexicaanse muurschilders, van wie Diego Rivera (1886 - 1957) de beroemdste is. Tijdens een bezoek aan Mexico viel Tupan echter voor de vrouw van Rivera, Frida Kahlo.

Op basis van wat ik de afgelopen week aan kunst van Kahlo heb mogen zien, heb ik er vertrouwen in dat de tentoonstelling Viva la Frida! een zeer interessante zal worden. Wat niet wil zeggen dat de kunst van de muurschilders geen bijzondere expositie had kunnen opleveren. Alleen het idee dat Tupan daarvoor complete muren uit Mexico naar Nederland moest transporteren… Per boot vermoedelijk...

Hieronder foto's van muurschilderijen die in in musea in Mexico-stad te zien zijn, zoals het Museo Mural Diego Rivera waar diens Sueño de una tarde dominical en la Alameda Central wordt bewaard en het nabijgelegen Palacio de Bellas Artes waar zich schilderingen bevinden van onder anderen Jorge González Camarena en José Clemente Orozco. Dit aangevuld met het echte werk zoals dat op straat (en vanuit de bus) kan worden bekeken en recenter van datum is.

 

Ondertussen: op de campus central in Mexico-stad

Alsof er niets aan de hand was en is, reisde ik afgelopen zondag een week geleden, 8 maart dus, op uitnodiging van het Drents Museum naar Mexico-stad om mij 'te verdiepen' in leven en werk van Frida Kahlo (1907 - 1954), ook wel bekend als de beroemdste kunstenares ooit, de vrouw met een wenkbrauw, de Azteekse koningin en Zij Die Zich Weigerde Te Beperken.

Daarover later meer.

Eerst maar eens een aantal foto's gemaakt tijdens een bezoek aan de Campus Central de la UNAM – die laatste vier letters staan voor Universidad Nacional Autónoma de México. Het betreft hier een complex dat rond 1950 is gebouwd door zo'n zestig architecten, ingenieurs en kunstenaars.

In 2015 is het geheel tot Unesco-erfgoed benoemd. Dat zal veel te maken hebben gehad met het uiterlijk van de gebouwen, met de wandkunst die naar het pre-Spaanse verleden van Mexico verwijst en nu geldt als een hoogtepunt van moderniteit in Latijns-Amerika. Onderstaande tien foto's zijn gemaakt rondom en in de universiteitsbibliotheek.

 

Zondag de 15e: Volksmuziek Plus in Emmen*

Karin Strobos (zang), Hanna Shybayeva (piano) en Julia Tom (cello) spelen zondag 15 maart het programma Volksmuziek Plus in de de Grote Kerk van Emmen. Vertolkt worden werken van onder anderen  Bartok, Berio, De Falla, Janáçek en Schumann.

Uit het persbericht: "In het programma staan volksmuziek en volksvertellingen centraal. De musici brengen het publiek heel dicht bij de oorspronkelijke, volkse bronnen van de muziek. Dit concert brengt een aangename diversiteit in zowel repertoire als bezetting."

Aanvang 15.00 uur. Entree: 18,50 euro.

* = Bedoeld evenement is afgelast om de verspreiding van het Corona-virus tegen te gaan. Omwille van de geschiedschrijving is het bericht niet verwijderd.

Zondag de 15e: Hunebed Highway-concert in Borger*

Het Nedersaksisch Vocaal Ensemble (NsVE) geeft zondag 15 maart in het Hunebedcentrum te Borger een Hunebed Highway-concert. Voor de gelegenheid wordt het 24 leden tellende koor uitgebreid met 27 projectkoorleden plus zangeres Isa Zwart en verteller Roelof Keen.

Het programma omvat composities geïnspireerd op de N34, inmiddels ook bekend als de Hunebed Highway. Het persbericht rept van 'liedjes die de verbinding uitdrukken tussen noord en zuid en de scheiding tussen zand en veen. Precies zoals de N34 dat doet.'

Het NsVE is het enige koor in Nederland dat uitsluitend zingt in de streektaalvarianten  Drents, Gronings, Twents, Achterhoeks, Stellingwerfs en platt Duuts. Het concert begint om 14.30 uur. Entree: 7,50 euro. Kaarten via penningmeester@nsve.eu

* = Bedoeld evenement is afgelast om de verspreiding van het Corona-virus tegen te gaan. Omwille van de geschiedschrijving is het bericht niet verwijderd.

Vrijdag de 13e: Virginia Woolf in Assen*

Theatergezelschap De Lege Ruimte speelt vrijdag 13 maart de toneelklassieker Wie is er bang voor Virginia Woolf? in Podium Zuidhaege te Assen. Het betreft een reprise van een huiskamervoorstelling die nu, eenmalig, in een theateromgeving wordt opgevoerd.

De voorstelling wordt gespeeld door Dick van Veen, Suzanne Groote, Sonja Speelman en Helmar Rouwenhorst. Jos Visscher tekende voor de regie. Wie is er bang voor Virginia Woolf? stamt uit 1962 en werd geschreven door Edward Albee (1928-2016). De Lege Ruimte belooft een 'een stuk dat een grimmige kant van de Amerikaanse droom laat zien.'

De voorstelling begint om 19.30 uur. Kaarten zijn verkrijgbaar via www.podiumzuidhaege.nl. Bijgaande foto is van Sake Elzinga.

* = Bedoeld evenement is afgelast om de verspreiding van het Corona-virus tegen te gaan. Omwille van de geschiedschrijving is het bericht niet verwijderd.

Vrijdag de 13e: De Literaire Hemel in Amen*

Jaap Scholten, Leny Hamminga en Judith Belinfante zijn komende vrijdag 13 maart te gast in De literaire Hemel te Amen.

Om met de laatsgenoemde te beginnen, ook vanwege de Boekenweek, zij is de kleindochter van Marianne Philips (1886 - 1951). En die kennen we weer, of misschien niet, als auteur van het Boekenweekgeschenk van 1950, De zaak Beukenoot. Deze novelle en Philips' roman De biecht zijn opnieuw uitgegeven, beide met een nawoord van Judith Belinfante.

Leny Hamminga kreeg in 2018 de Dagblad van het Noorden Streektaalprijs voor haar novelle Lena waarin ze vertelt over het leven van haar grootmoeder en de generaties daarna. Nieuw van haar hand is Van Fransje Piepelaar die in een hond ging wonen, haar tweede kinderboek, geschreven in het Nederlands met Drentse dialogen. Voor wie het is ontgaan het is Meertmaond–streektaolmaond.

Jaap Scholten komt naar Amen om te vertellen over zijn nog te verschijnen roman Suikerbastaard waarin een liefdesgeschiedenis en een familiegeschiedenis met de wereldgeschiedenis worden verweven. Eveneens ter sprake komt de uitgave Meneer Frans. De laatste Stork bij Stork, dat een prelude is op Suikerbastaard.

Tussendoor maakt Nynke van der Molen, lid van de selectiecommissie van de Stichting Literatuurclubs Drenthe, bekend welke vier boeken het komend seizoen besproken zullen worden in de leesgroepen van Noordoost-Nederland.

Interviewers zijn Annette Timmer en Albert Haar. De muziek komt van het Weimar Trio. Aanvang is 20.15 uur Entree 15 euro. Plaatsen reserveren via reservering@literairehemel.nl

* = Bedoeld evenement is afgelast om de verspreiding van het Corona-virus tegen te gaan. Omwille van de geschiedschrijving is het bericht niet verwijderd.

Woensdag de 11e: Cultuurdebat in Assen

Kunstinitiatief Campis, met hulp van Gert Wijlage voortgekomen uit het Departement voor Filosofie en Kunst in Assen DeFKa, houdt woensdag 11 maart in kunstruimte KINK in Assen een cultuurdebat. Onderwerp van gesprek is 'het culturele profiel van Assen en de specifieke rol van de hedendaagse kunst, architectuur en stedelijke perspectieven'.

Aanleiding voor het debat - titel: Vanuit het Veld: Kunst en de Stad - is de bezuiniging op KINK door de gemeente Assen. Sprekers zijn onder anderen Michiel van der Kaaij (K&C Drenthe), Hanka Otte (CCQO/Antwerpen), Kjeld Vosjan (binnenstadsregisseur Assen), Robin Punt (Academie Minerva), Harry Cock (fotograaf) en Sjoerd Bakker (GroenLinks Assen).

Het debat wordt, nu het nog kan, gehouden in KINK in De Nieuwe Kolk aan de Weierstraat 1 in Assen. Aanvang 19.30 uur.