Dankzij het lichaam van Christus

Eerste Communie Emmen1
Wie zijn of haar eerste communie heeft gedaan mag volgens de traditie van de rooms-katholieke kerk  deelnemen aan de eucharistie-viering, het ritueel waarbij gelovigen dankzeggen voor de gift van het lichaam van Christus. Vraag niet hoe het kan, profiteer ervan.

Voor het zover is, moet zo iemand wel tot de jaren van verstand zijn gekomen. Dat is het geval wanneer je zes of zeven jaar bent, zo ongeveer de leeftijd waarop het geloof in Sinterklaas begint te wankelen en de deur wordt geopend naar het grote mysterie.

Zondag maakte een verse lichting het mee. In Emmen althans.

Met na afloop van een bijeenkomst in de Pauluskerk de altijd weer bijzondere parade waarbij de aanwas werd opgehaald voor vervoer naar een bijbehorende familiefeest. De jongens in luxe auto's. Gods bruidjes in sprookjesachtige koetsjes.  


Over doom metal, death metal en black metal en de culturele ambities van Hoogeveen

Ronny Fidom AbsorbedIk interviewde voor Dagblad van het Noorden Ronny Fidom, organisator van festival Graveland, over zijn voorliefde voor doom metal, death metal en black metal in Noord-Nederland. Het gesprek ging over zijn blauwe maandag als zanger van  Absorbed, zijn inspanningen om metalbands een podium te bieden en ook over het cultuurbeleid in Hoogeveen.

Citaat uit een artikel dat, deo volente, komende zaterdag een plek in de krant krijgt:

“In Nederland wordt metal te weinig serieus genomen, ervaart Fidom. Ter illustratie begint hij over het zwabberende cultuurbeleid in zijn gemeente. Begin jaren 90 had Hoogeveen een metalscene met de potentie om een bovenregionale rol van betekenis te spelen. ,,Het donderde niet welke band in Het Podium kwam optreden; er was publiek. Kwam er een grote metalband, dan kwam het publiek overal vandaan. En toen moest de programmering ineens breder. Dát heeft de boel kapotgetrokken.”

Een paar jaar lang had Hoogeveen grote culturele ambities, tot het weer anders moest, minder vooral. ,,Een tijdje moest alles kunnen, ook als er geen publiek voor was. Maar je moet een basis hebben. Die moet je niet verwaarlozen, maar zien te houden. Kijk naar Iduna in Drachten, Het Bolwerk in Sneek, Neushoorn in Leeuwarden, Vera en Simplon in Groningen. Daar zal ook wel eens wat misgaan, maar er bestaat een circuit. En wat heeft Drenthe?”

Graveland wordt 26 en 27 mei gehouden in Hollandscheveld. Zie ook hier. Bijgaande foto is van Marleen Anema.


Margaretha Kleine terug met vrouwenband, nieuw Drentstalig werk en een steviger geluid

Margaretha Kleine & band
Ze trad nog wel op, maar misschien te weinig en leek daardoor een beetje uit beeld verdwenen. Zondag 21 mei keert Margaretha Kleine terug tijdens concert in Sleen met een vrouwenband, nieuw Drentstalig werk en een steviger geluid. Citaat uit een persbericht:

“Na het laatste album Thuus (2011) heeft Margaretha Kleine tijd nodig gehad om tot nieuwe inspiratie te komen. Haar persoonlijke ontwikkeling, maar zeker ook de samenwerking met de bandleden zijn een vruchtbare voedingsbodem gebleken. ”Als mens én muzikant ben ik de laatste jaren steeds dichter bij mezelf gekomen. Ik heb meer zelfvertrouwen gekregen en dat heeft zich geuit in een muzikale verdieping die samen met de band tot stand is gekomen.”

Het optreden in Sleen is aan de Schaapstreek 20. Kaarten kosten 10 euro per stuk en zijn te reserveren via deze link. margarethakleine.nl/tickets. Zaterdag 24 juni treedt Kleine met band tijdens het Zunnewende Festival in Hellendoorn.


Martijje bezingt Wolfsbos in Hoogeveen voor De Wijk De Wereld

In theater De Tamboer in Hoogeveen worden vanaf 11 mei gedurende drie dagen de resultaten getoond van De Wijk De Wereld, een project waarbij bewoners uit de Hoogeveense wijk Wolfsbos met professionele (theater)makers een voorstelling creëren. Zangeres Martijje Lubbers is een van de makers. Zij schreef het bijbehorende wijklied. Voor meer over De Wijk De Wereld zie hier.


Volgens de BoerBurgerBeweging in Drenthe horen kunst en cultuur ‘er gewoon bij’

Genomineerden Drentse Talentprijs Cultuur
Ik woonde in Borger de uitreiking van de Drentse Talentprijs Cultuur bij en was aanvankelijk niet van plan daar op deze plek iets over te schrijven. Wie het ‘nieuws’ van de winnaar wil vernemen, kan dat doen via de websites van Dagblad van het Noorden en RTV Drenthe en via ‘de socials’.

Dat ik er alsnog over begin, houdt verband met een onderdeel van het voorprogramma. De bijdrage waarin kersvers statenlid Agnes Jongman van de BoerBurgerBeweging iets vertelde over het cultuurstandpunt van haar partij laat mij niet los. Waarom eigenlijk? Was er iets zorgwekkends gebeurd? Of heb ik de zeurzak?

Jongman bleek melkveehouder te Nieuw-Balinge. Op de vraag wat ze heeft met kunst en cultuur vertelde ze aan presentator Loes van der Laan als ‘echt stadsmeisje’ opgegroeid te zijn in Assen. “Natuurlijk moesten wij naar het Drents Museum. Dat vonden wij niet zo leuk. Maar ja, je ging gewoon. Zoals ook naar een optreden van de Johan Willem Friso-kapel en theater De Kolk. Als ik er nu op terugkijk, denk ik: ‘Dat hoort er gewoon bij.’”

In Nieuw-Balinge is ‘niet zo heel veel aan kunst en cultuur’, vervolgde Jongman. (Het riep de vraag op welke boeken het statenlid in huis zou hebben, of ze wel eens een speelfilm kijkt op de televisie, naar muziek luistert op de tractor, of de spulletjes in haar woning zijn vormgegeven en ontworpen.)

Hieronder volgt de uitgeschreven tekst van haar voordracht, die half aan het publiek, half aan de genomineerde kunstenaars was gericht. Hierboven een boven een foto gemaakt door Sijtze Veldema van de genomineerden voor de Talentprijs terwijl ze, vermoedelijk, naar iets ander luisteren:

“Wij als BBB Drenthe vinden het heel belangrijk dat voor de jeugd in Drenthe, vooral ook op het platteland, dat kunst en cultuur blijft bestaan. De jeugd moet hier betrokken bij blijven. Met cultuur verbeter je de mentale gezondheid en gesteldheid van de jeugd. Vooral kwetsbare jongeren hebben hier baat bij. Ruim vijftien procent van de bevolking van twaalf jaar of ouder is psychisch kwetsbaar, mede ook door de gevolgen van de coronacrisis.

Dit kan omlaag door jongeren laagdrempelig en structureel creatieve activiteiten aan te bieden. Daar willen wij ons als BoerBurgerBeweging hard voor gaan maken. Dit kunnen allerlei activiteiten zijn die bijdragen aan de ontwikkeling van jongeren. Sport en cultuur waren een tijd niet beschikbaar voor kinderen. Dus het is fijn om de jongeren hier weer bij te betrekken en vooral ook kinderen uit arme gezinnen. Helaas hebben wij die hier in Drenthe ook.

Cultuur geeft plezier. Ik zie het aan mijn eigen kinderen, die gaan naar de Zwarte Cross, het Drentse Aa-festival, Steenwijkerwold. Daar komen allemaal mensen zoals jullie aan bod en dat is supermooi. Er zijn veel onderzoeken gedaan. Dit alles heeft echt een positieve invloed. Dat vinden wij heel belangrijk. Kunst en cultuur draagt gewoon bij aan een andere gedachtewereld. Dat is gewoon niet duf. Heel veel mensen denken ‘ja, dat is allemaal een beetje apart'. Nee, je moet er gewoon heen gaan.

Juist de kleine podia zijn zo belangrijk. Wij weten dat omdat de meeste leden van de BoerBurgerBeweging op het platteland zijn opgegroeid. Wij willen hier echt voor staan. Wat ik jullie wil meegeven: maak er gewoon het allermooiste van zodat we jullie volgend jaar weer ergens zien op een festival of bij een mooi project in onze mooie provincie.”

Ook ik gaf Jongman een applaus. Uit beleefdheid vooral. Met tegelijkertijd het gevoel dat haar woorden blijk gaven van een vooralsnog ietwat beperkte kijk op ‘de materie’.

Kunst en cultuur als remedie, het is geen nieuwe gedachte. Voor wie in Drenthe talent wil ontwikkelen, laat staan er professioneel ‘mee aan de slag wil’, later of straks, geeft het te denken. Waar niets op tegen is. Op denken, bedoel ik.

Na afloop van de bijdrage onthulde presentator Van der Laan dat we getuige waren geweest van het allereerste echte publieke optreden van Jongman als politica. Een debuut derhalve. Wel zo toepasselijk tijdens een viering van jong talent.


Luisteren naar Thijs Lijster en zijn pleidooi voor commonisme

Thijs Lijster Rensenpark Emmen
Ter gelegenheid van de Maand van de Filosofie bezocht ik in Emmen een bijeenkomst in het Rensenpark met Thijs Lijster. De filosoof vertelde er op uitnodiging van de mensen van het Filosofiecafé Emmen over zijn boek Wat we gemeen hebben, door mij hier met mijn beperkte denkraam samengevat als een pleidooi om minder aan de neo-liberale markt over te laten en op zoek te gaan naar een systeem waarin diensten en goederen anders worden verdeeld. Beter uiteraard.

Aan het einde van zijn lezing liet Lijster in dit verband het woord ‘commonisme’ vallen. De ‘u’ was niet zomaar veranderd in een ‘o’, vertelde hij. “Als je vandaag de dag over communisme spreekt, word je direct geassocieerd met Stalin en de Goelag. Heel lang is gedacht dat iedere poging om met een alternatief te komen voor het kapitalisme eindigt in de Stalin-hoek. Dat heeft een banvloek op alternatieven gelegd.”

Het boek van Lijster draait om het begrip ‘common’. “En niet alleen in de zin van gemeenschappelijk bezit, maar ook om collectieve zeggenschap en democratie. Wat ik op het oog heb, is nadenken over alternatieven, op vele verschillende terreinen. We leven nu in tijden van protest, die allemaal op een eigen eilandje plaatsvinden. Al die protesten maken deel uit van een en hetzelfde probleem: een onteigening van gemeenschappelijke waarden en zaken die essentieel zijn voor het menselijk leven.”

Hij noemde onderwijs, zorg, huisvesting, transport en uiteindelijk de aarde zelf. “Waarden en goederen die ons allemaal zouden moeten toebehoren, maar onteigend en vernietigd worden door de rijksten 0,1 procent. Of je nou wilt of niet, we zijn verwikkeld in een strijd om de meent.”

Strijd. Tegen de rijksten? Ik durfde het tijdens het nagesprek niet te berde te brengen, mijn vrees als cultuurpessimist is dat zo'n strijd niet ten koste gaat van de 0,1 procent, maar eerst en vooral slachtoffers maakt onder een veel grotere, aanzienlijke minder rijke groep.  

Op de fiets naar mijn te duurbetaalde koophuis in de krimpregio Zuidoost-Drenthe spookte, denkend over het historisch materialisme, het woord strijd nog een tijdje door mijn hoofd. Luisteren naar Lijster had mij misschien wel wijzer, maar niet vrolijker gemaakt.


Symfonisch Blaasorkest Nedersaksen bezoekt De Tamboer in Hoogeveen

Symfonisch Blaasorkest NedersaksenEen nieuw voorbeeld van branding van het woord Nedersaksen. Aanleiding is dit keer de ontvangst van een persbericht waarin een concert op 6 mei in De Tamboer in Hoogeveen wordt aangekondigd:

“De Koninklijke Harmonie van Thorn reist de provincie grenzen over om in Drenthe samen met het Symfonisch Blaasorkest Nedersaksen een dubbelconcert te geven. Deze unieke samenwerking is een muzikaal avontuur waarbij muzikale grenzen worden opgezocht.

De Koninklijke Harmonie van Thorn bezoekt zelden de grenzen van de noordelijke provincies en het is daarom een unicum dit prestigieuze orkest te ontvangen in de Tamboer in Hoogeveen. De harmonie komt uit op het allerhoogste niveau van de blaasmuziek en behaalde in 2016 de officiële titel Europees Kampioen, door glansrijk de eerste European Contest for Wind Orchestra’s (ECWO) te winnen.

Op het concert zullen beide orkesten de grenzen van hun muzikaliteit opzoeken. De Koninklijke Harmonie van Thorn onder leiding van Jan Cober zal deze avond o.a. het wereldbekende Petroesjka van Igor Stravinksy ten gehore brengen. Het Symfonisch Blaasorkest Nedersaksen onder leiding van Nico Sieffers zal werken uit de VS, Engeland en Frankrijk en Spanje ten gehore brengen.”

Thorn is een stad in Limburg. Het Symfonisch Blaasorkest Nedersaksen is een vanuit Ommen opererend projectorkest met amateurmusici en bestaat sinds 2018.


Het gemeentehuis van Coevorden stuk maken, met hulp van Sake Elzinga

Coevorden02
Uit het boekje van Gekleurd grijs selecteerde ik van de ‘culturele activiteiten voor de senior in Drenthe’ een fotoworkshop in het Stedelijk Museum Coevorden. Op de zolder van het museum hadden zich zo’n tien deelnemers verzameld, niet alleen senioren. De winkel werd gedreven door Sake Elzinga.

Die wist te vertellen dat anologe fotografie aan populairiteit wint, vooral onder jongeren. Het merendeel van de aanwezigen had evenwel digitale camera's meegebracht. Ook ik, maar ik hield 'm in de tas. Ik wilde mijn mobiele telefoon beter leren gebruiken.

Na een bondige uiteenzetting over fotografie in zijn algemeenheid, waarvan de les ‘de beste camera is de camera die je bij je hebt’ diepe indruk op mij maakte, dirigeerde Elzinga ons voor het praktijkonderdeel de straat op, naar buiten.

“Goed kijken”, adviseerde hij. “Geduld hebben. Meerdere foto’s maken, niet alleen staande, maar ook liggende. Meerdere standpunten kiezen. Wat in de weg staat, kun je ook gebruiken.”

Na enig zoeken en dralen viel mijn oog op het gemeentehuis, een architectonisch waagstuk, aan de overzijde van het Arsenaal. De foto’s die ik van het gebouw maakte, werden door Elzinga oordeelloos bekeken. Daarna liet hij zien hoe het ook kon. “Je kunt zo’n gemeentehuis mooi maken, maar je kunt zo’n gemeentehuis ook stuk maken”, zei hij. “Aan jou de keuze.”

Fotograferen is kijken en dan kiezen.

Coevorden01

Coevorden03

Coevorden04


Vera Vos, Anique van Büseck en Firma Frictie genomineerd voor Drentse Talentprijs

Drentse Talentprijs Joke HolwardaVormgever en projectenmaker Vera Vos uit De Wijk is in de race voor de Drentse Talentprijs Cultuur, een onderscheiding voor beginnende kunstenaars met een band met Drenthe.

De bekendmaking van de winnaar is 18 april in Borger. De prijs (foto) werd voor dit jaar ontworpen Joke Holwerda uit Aalden.

Naast Vos zijn ook singer-songwriter Anique van Büseck uit Meppel en theaterduo Firma Frictie genomineerd. Dit duo bestaat uit Stella van den Sigtenhorst uit Assen en Lusanne Arts uit Hoogeveen.

Vorig jaar ging de prijs naar de uit Odoorn afkomstige Okki Poortvliet. Vos werkt met Poortvliet samen in het project 'De Drentse Vlaggenhijsers'.


Ruime zolders gezocht voor theatervoorstelling Peergroup. Stof en rommel geen bezwaar  

Peergroup-Vinnie-© Marleen Annema-000060910022
Locatietheatergezelschap Peergroup zoekt voor de schoolvoorstelling Vinnie ‘spannende zolders’ in de gemeente Hoogeveen en De Wolden. “Wees gerust: ze hoeven niet opgeruimd te zijn, de zolders zijn bedoeld om de fantasie zoveel mogelijk te prikkelen, hoe meer er zien is, hoe beter”, sust regisseur Dirk Bruinsma.

Vinnie is een voorstelling voor kinderen uit groep 6, 7 en 8 en maakt deel uit van het project Van Gogh in Drenthe. “De zolders moeten ruimte bieden voor een schoolklas, 3 spelers en muzikanten van het Margaretha Consort én een acteur. Ze moeten ongeveer 50m2 (ca 6mx8m zonder schuine wanden) zijn en bereikbaar via en vaste trap.”

Bruinsma zoekt een plek 'waar je helemaal jezelf kunt zijn, ook als je nog niet helemaal weet wie je bent’. “Waar je mag schreeuwen als je je niet begrepen voelt en waar je met verf mag smijten als je een uitlaatklep zoekt.”

Zolderbezitters kunnen zich melden bij productieleider Suzanne Verhagen: [email protected].