Vandaag in de Zuidoost-Drentse editie van Dagblad van het Noorden een follow-up op het interview dat Frankwin van Beers maandag gaf over zijn opvallende ideeën bij het nieuwe theater in Emmen. In het stuk komt Van Beers zelf niet aan het woord, woensdag had de dierentuindirecteur al anderhalve pagina gekregen om lezers bij te praten over de voortgang van Wildlands Adventure Zoo Emmen, iedereen heeft andere prioriteiten.

Onder de kop 'Vrienden van De Muzeval zijn boos' vertelt Vrienden-voorzitter Rob Wilhelm onder meer dat zijn 900 leden er maar niet in slagen een gesprek te krijgen met de dierentuindirectie. ,,Ik heb de indruk dat ze zelf nog niet weten hoe het straks allemaal moet," zegt Wilhelm over de gesloten deur. Hij nodigt Van Beers uit voor de algemene ledenvergadering in november.

Wie ook aan het woord komt is Helma Fokkink, nu bij de gemeente in dienst als algemeen manager voor theater De Muzeval, maar straks op de loonlijst als medewerker van Wildlands Adventure Zoo Emmen. Zij grijpt de gelegenheid aan om de uitspraken van Van Beers te relativeren: ,,Het is zoeken naar een ander verdienmodel."

Fokkink werpt zich in de krant op als kandidaat directeur voor het nieuwe theater. Dat, zoals Dagblad van het Noorden eerder meldde, dus niet geleid zal worden door iemand die het publiek cultureel wil opvoeden en de meest wereldvreemde voorstellingen in Emmen wil programmeren. Algemeen manager Fokkink doet dat overigens overigens nu ook niet. Het artistieke beleid van De Muzeval is in handen van iemand anders.

Van Beers is en blijft ondertussen een druk bezet man. Zo woont hij 21 oktober de officiële opening bij van het Canon Business Center Groningen. Daar zal hij vertellen over de transitie van zijn dierentuin tot een Adventure Park. Volgens DocumentWereld worden voor deze besloten voorstelling geen kaarten verkocht, maar kunnen belangstellenden zich aanmelden via www.cbc-groningen.nl/aangenaam.

Geachte Frankwin van Beers,

Ik had maandag al willen reageren op het interview dat u hebt gegeven aan Dagblad van het Noorden, maar het leek mij beter even te wachten. Op een follow-up waarin u een toelichting geeft op uw uitspraken over de programmering van het nieuwe theater in Emmen, bijvoorbeeld. Of anders een rectificatie waarin is te lezen dat u het allemaal heel anders heeft bedoeld.

Want, dacht ik, u moet achteraf geschrokken zijn van wat uit uw mond is opgetekend over het profiel van een nieuwe theaterdirecteur: ,,Een directeur die het publiek cultureel wil opvoeden met de meest wereldvreemde voorstellingen, daar hoeft Emmen niet op te rekenen." De volgende uitspraak liegt er anders ook niet om: ,,De cultuur is wat Emmen leuk vindt, niet omgekeerd. Als het publiek Jannes wil, komt Jannes. De Emmenaar bepaalt. Punt."

Eerst over die 'wereldvreemde voorstellingen'. Ik probeer mij er iets bij voor te stellen en denk dan automatisch aan ijsberen in Drenthe, aan giraffes op de Hondsrug, aan nijlpaarden op de Es, aan leeuwen bij de Holdert, orang oetans naast het gemeentehuis. U weet het als dierentuin-directeur als geen ander: in deze mondiale samenleving bestaat niet langer zoiets als wereldvreemd.

Wat nog wel bestaat, is vrees voor het vreemde. Een van de manieren om die vrees te bestrijden is door zoveel mogelijk mensen kennis te laten maken andere culturen en gewoonten. Dat doe je niet door die andere culturen op afstand te houden, of weg te jagen. Dat doe je door je open te stellen, door nieuwsgierig te zijn, door opvoeding, voorlichting en spreiding van kennis. Dan kan in een dierenpark, maar dat kan nog beter in het theater.

Dan over 'de Emmenaar' die volgens u bepaalt wat cultuur is. Wie wordt hier bedoeld? Tante Truus van drie-hoog-achter op haar Uggs? Is dat familie van Henk en Ingrid, het door populisten in het leven geroepen duo waar niemand meer van heeft gehoord sinds de PVV in de oppositie is beland? Hoe dan ook, uw doelgroep-denken duidt op een gebrek aan kennis over mensen die theatervoorstellingen bezoeken. Emmen is meer gemêleerd dan waar u blijk van geeft.

U stelt dat Jannes komt als het publiek Jannes wil. Heeft u dat ook aan Jannes gevraagd? En heeft Jannes toen meteen gezegd dat hij kwam opdraven? Zonder offerte, decor, zonder orkest. Maar met zijn geluidstape, tegen 25 euro per kaartje. Met hetzelfde programma dat hij in feesttenten en kantines brengt waar je wel kunt staan, hossen, roken en bier drinken uit plastic bekers. Gezellig, gezellig. Ik wil die handjes zien.

Stel dat 'de Emmenaar' wereldvreemde voorstellingen wil. Wat doet u dan? Stel dat 'de Emmenaar' zegt dat hij Beyoncé of Miley Cyrus wil zien optreden. Gaan we regelen? Stel dat ze een panda willen zien in Wildlands Adventure Zoo Emmen. Kun u dan een panda uit uw hoge hoed toveren?

U denkt wellicht dat Youp van 't Hek, Bert Visscher en Jochem Myjer groot zijn begonnen. Dat zij vanaf hun eerste seizoen volle zalen trokken. Alle cabaretiers beginnen klein en vaak onbemind. Om jaren later, na veel vallen en opstaan, veelal in kleine zaaltjes in de periferie, heel misschien, een groter publiek te bereiken. Theatermakers moeten een kans krijgen om te groeien. In theaters moet eerst gezaaid worden, daarna kan pas worden geoogst.

Uw denken over het programmeren gaat volledig voorbij aan wat een theater is en behoort te zijn. Afgaand op uw uitspraken in Dagblad van het Noorden denkt u over theater als ware het een groothandel waar een programmeur met btw-pas naar believen inkopen kan doen en alleen maar dat hoeft aan te schaffen wat 'de Emmenaar' wil. Hoe groter, hoe beter. Prijs geen bezwaar, voorstelling geen bezwaar, niets te melden geen bezwaar.

Afgaand op uw uitspraken ziet u het theater als bolwerk van de elite. Ik wil u graag uit die droom helpen, ook omdat u niet in Zuidoost-Drenthe woont: in Emmen bestaat geen elite. Die is jaren geleden vertrokken bij gebrek aan een veelkleurig cultureel leven. Dan nog: er hangen bij de ingang van theater De Muzeval helegaar geen bordjes met verboden voor ottertjes, er staat geen hek om het theater. Iedereen is welkom, ongeacht het inkomen, en dat is altijd al zo geweest.

Afgaand op uw uitspraken bent u een man die meent dat een theater gerund moet worden als een  bedrijf met een verontrustend platte manager aan het roer, als een onderneming waar niet hoeft te worden nagedacht over wat mogelijk goed is voor de klant. Geen opvoeding,  geen maatschappelijke verantwoordelijkheid, maar laissez fair analoog aan de beurskoersen. Hoe de wind waait, waait het jasje.

Mag ik u er in dit verband op wijzen dat die nieuwe dierentuin van u, inclusief het theater waar u de sleutels van heeft weten te bemachtigen, mogelijk is gemaakt door de overheid. Door politieke of ideologische wil, heel stichtelijk, de gemeenteraad van Emmen voorop? Dat, als we het 'de Emmenaar' hadden gevraagd, nooit en te nimmer sprake zou zijn geweest van een Wildlands Adventure Zoo Emmen.

Enfin, vanmorgen zag ik follow-up noch rectificatie. U zult dus alles wel zo bedoeld hebben. Haha. Veel succes nog deze herfstvakantie. Als u vragen heeft, weet u mij vast te vinden.

De openbare bibliotheek in Emmen is op zoek naar kandidaten voor de Cultuurprijs 2015, een tweejaarlijkse onderscheiding voor 'personen, verenigingen of organisaties die de afgelopen jaren op professionele wijze een prestatie hebben geleverd op het culturele of artistieke vlak in de gemeente Emmen'. 

Kandidaten voordragen – met motivatie – kan tot 25 oktober november via deze link, via [email protected]  of  per post: Bibliotheek Emmen,  Postbus 1019, 7801 BA Emmen. Vervolgens kan vanaf 2 december via een website gestemd worden op de genomineerden. Het publiek en een jury bepalen uiteindelijk een winnaar.

De winnaar ontvangt een kunstwerk van Gorissen en De Ponti en een geldbedrag van €1000. De prijsuitreiking is 2 januari tijdens de Nieuwjaarsreceptie van de gemeente Emmen in Theater De Muzeval. Eerder werd Cultuurprijs Emmen toegekend aan Retropop voor de bijdrage die het festival levert aan de uitstraling en levendigheid van Emmen.

Na Meppel wil nu Emmen zich culturele gemeente van Drenthe noemen. Vrijdag werd alvast een voorschot genomen bij de bouwput op de Es waar straks een nieuw theater moet verrijzen.

Wat een schouwspel.

,,Enorm. Ik kan daar zo van genieten, van die toneelspelende jongeren en al die slagwerkers. Schitterend gewoon. En dan die vreemde voertuigen aan de rand van de zandbak. Alsof ze opnamen aan het maken zijn voor een nieuwe Mad Max-film. Volgens mij gaat het over de strijd tussen het zand en het veen, en dat uitersten heel goed samen gaan, zoals in Romeo en Julia van Shakespeare. Dat dat alles hier in Emmen kan. Onbetaalbaar."

Het gaat anders wel veertig miljoen euro kosten.

,,Het nieuwe theater, bedoel je? Het is een bult geld, maar het is voor de goede zaak, voor de liefhebbers van podiumkunsten in Emmen en daar ver buiten. En voor mensen die straks de nieuwe dierentuin willen bezoeken, want het wordt ook de entree van Wildlands Adventure Zoo Emmen. De boel knapt er flink van op. Als alles klaar is, in de herfst van 2016, zul je Emmen niet meer herkennen. Een nieuw theater, een nieuwe dierentuin, een tunnel, een nieuw plein bij de Weiert, een nieuw Marktplein, nieuwe riolering."

Voorafgegaan door anderhalf jaar culturele gemeente van Drenthe.

,,Dat zou ik bijna vergeten. Man, man, man – wat gebeurt hier toch een hoop. Ik begreep dat er al 78 ideeën zijn ingediend. 78! En daar komen er nog meer bij, want ze zijn nog niet eens echt begonnen. De provincie moet het nog officieel goedkeuren. Stel je voor dat alles doorgaat. Dan is het iedere week feest. Dan is er nauwelijks nog tijd om de thuiswedstrijden van FC Emmen te bezoeken, laat staan die van WKE en E&O."

Er is 180.000 euro beschikbaar voor de culturele gemeente van Drenthe. 180.000 euro gedeeld door 78 maakt 2300 euro per project.

,,Nou? En? Je moet in kansen denken. Niet altijd zeuren over geld. De gemeente Emmen doet dit toch maar mooi. Kom daar maar eens om in Midden-Drenthe. Denk aan wat er Meppel van de grond is gekomen. Of nee, nog beter: wat er in Aa en Hunze is gepresteerd. Denk aan het festival rond Harry Muskee, aan Zomerzinnen, aan FestivalderAa, aan de Drentse Bluesopera. 2300 euro voor een Bluesopera. 2300 euro is beter dan niks. Zo moet je het zien."

Denk je?

,,Kunst en cultuur hoeven altijd niet veel geld te kosten. Kijk nog eens naar die jongens en meisjes van Loods 13 en naar die muzikanten van Peter Deiman in de bouwput. Denk jij dat die allemaal dik betaald hebben gekregen om hier lawaai te maken en Romeo en Julia te spelen? En dan die voertuigen van theatergroep Abacus, die zijn niet voor niets van schrootafval gemaakt. Kom op zeg! Straks wordt de eerste steen gelegd voor het nieuwe theater. En over twee jaar geven we de sleutels van dat theater aan de dierentuin. Doe niet zo moeilijk. Het is een mooie dag. Geniet! Wees eens een keer trots! Maak het mee! Denk aan kansen pakken!"

Ik zal het proberen. Maar nog even over Mad Max. Speelde die film nu in een utopie of in een dystopie? En hoe liep het ook weer af met Romeo en Julia?

,,Zeikerd."

In Emmen werd dinsdag de 37ste editie van de Gouden Pijl verreden. Wegens de voortschrijdende verbouwing van het centrum opnieuw niet als rondje om de kerk, maar net als vorig jaar via een prima alternatieve route. Die leidde de renners onder meer langs het faillietverklaarde centrum voor de kunsten CQ, waar overigens nog steeds licht brandde.

Vooraf was er gemopper over het deelnemersveld, dat zou wederom minder dan in Surhuisterveen zijn. Door geldgebrek lukte het de organisatie niet om alle gewenste grote namen naar Emmen te halen. Geen Nibali derhalve, en ook geen Bauke Mollema en Marcel Kittel. In plaats daarvan heel veel Nederlandse renners, zoals Dylan van Zijl, Rick Ottema, Stan Wijkel, Elmar Reinders en Wouter Wippert.

En Koen Verweij. Die laatste trok veruit de meeste aandacht, ook door het geblaat over zijn uiterlijk. Afgezet tegen de tuinders- en stratenmakerskoppen in het peloton heet schaatser Verweij een schoonheid. Hij mocht zelfs lange tijd op kop en vooruit rijden. Wat veel zegt over het niveau van de kermiskoersen: een ambitieuze liefhebber rijdt blijkbaar zo met de beste mee.

Nadat vlak voor het einde een groepje voorop was gaan rijden met onder anderen Rafal Majka, Pieter Weening en Lieuwe Westra won uiteindelijk Laurens ten Dam. Wat niet verrassend mag heten en het toch is. Want zo'n goede sprinter is Ten Dam toch echt niet. Het zou interessant zijn als eens wordt uitgezocht en uitgelegd hoe de winnaar van een kermiskoers wordt gekozen.

Na afloop, Ten Dam was lang en breed gehuldigd en gekust, het grote zuipen en joelen in Emmen had een aanvang genomen, werd ik wandelend over de rotonde Weerdingerstraat bijna omver gereden door een ontsnapte profrenner in het pakje van het Metec-TKH Continental Cyclingteam. Het bleek Tijmen Eising die blijkbaar onder de douche moest in het huis van zijn moeder.

Hoewel de grootste politieke partij, Wakker Emmen, stadspromotie eigenlijk weggegooid geld vindt, beschikt Emmen sinds enige tijd over een enthousiaste city-marketeer, Dènis Assen. Maandag konden zijn vruchten wordt aangetroffen op de stoep van de dierentuin aan de Hoofdstraat waar een promotieteam wandelaars probeerde te strikken voor De Grote M& Quiz.

Deelnemers werd daarbij gevraagd aan te vinken welke zes op een flyer afgebeelde producten in Emmen zijn ontwikkeld: het Dopper waterflesje, een burg van biocomposiet, Blue Tooth, een superband van Michelin, een analyse-apparaat en het zilveren streepje in onze eurobiljet.

De antwoorden waren niet zo heel moeilijk, vooral niet voor wie recentelijk het promomagazine Knooppunt had gelezen. Assen zet in dat blad de ideeën achter de slogan 'Maak het mee in Emmen' uiteen en pleitte onder de kop 'Emmen is als een pauw die zijn veren niet laat zien' voor meer zelfbewustzijn en meer trots op eigen kunnen in Zuidoost-Drenthe.

De aardige actie van Assen werd even verderop ontkracht door een hardnekkige plaag waar Emmen al jaren last van heeft: het te pas en te onpas openstellen van de stadsvloer voor publieksevenementen bestaande uit een troosteloze mix van een lamlendige markt met kraampjes, particulieren die hun zolder hebben leeggehaald, hamburgerverkopers en een gratis optreden van een shantykoor.

De gebruikelijke verveling, vormgegeven als braderie. Ook bekend als dweilen met de kraan open. Maar we houden moed.

In Emmen wordt, zoals wellicht bekend, gebouwd aan een nieuwe dierentuin: het Wildlands Adventure Zoo Emmen. Dat bouwen had lange tijd veel weg van spitten, maar inmiddels begint er iets te verrijzen op wat ooit een maagdelijk groene es was. Dat is goed te zien vanaf de Schapenveenweg. Zo zijn afgelopen weken lange spanten geplaatst voor de Grote Kas van Jungola, het parkonderdeel dat de wereld van vochtige warmte moet verbeelden. De kas – met 23 meter het hoogste punt van het park – wordt straks het domein van planten en dieren, zoals olifanten en apen. Bezoekers kunnen ze vanaf een boot gadeslaan. De opening is voorzien in het 'voorjaar' van 2016.

En dan nu, omdat het Wildlands Adventure Zoo Emmen zich nadrukkelijk ook op buitenlandse bezoekers uit Duitsland richt, met dank aan Google Translate een Engelse versie van bovenstaand bericht:

,,In Emmen, as you possibly know, build a new zoo: the Wildlands Adventure Zoo Emmen. That building had long been much like digging, but now something begins to rise on what was once a pristine green ash. It is easy to see from the Sheep Veenweg. For example, last week-long trusses for the Great Glasshouse of Jungola, the park part that the world of moist heat should imagine. The greenhouse - 23 meters the highest point of the park - will soon become the domain of plants and animals, such as elephants and monkeys. Visitors can watch them from a boat. The opening is provided in the 'Spring' of 2016.''

Geachte Peter van Dijk,

In Dagblad van het Noorden lees ik dat u plannen heeft een woontoren te laten verrijzen op de hoek van de Hondsrugweg en de Weerdingerstraat in Emmen. Vijftig meter hoog zou die toren moeten worden, goed voor 45 appartementen en op de begane grond ruimte voor 'commerciële kantoren'.

Ik raad het af. Stop uw tijd in andere zaken. Lees liever een boek.

Nu zult u zeggen: 'Waar bemoei je mee?'. Gelijk heeft u. Ik ga niet over de bouw van torenflats in Emmen. Ik kan niet bepalen wat mensen in Emmen met hun eigendommen doen. Het lapje grond waar uw flat is gedacht, is van u. Als ik het wel heb geldt dat ook de bibliotheek op die grond en het aanpalende nieuwe gebouw waar sinds vorig jaar de MediaMarkt en de Op=Op in zijn gevestigd.

Uit Dagblad van het Noorden begrijp ik dat de gemeente Emmen 'ruimte biedt' voor een dergelijk project. Het zou binnen de 'hoogbouwvisie' passen, schrijft verslaggever Gert Meijer in de krant. Verslaggever Meijer schrijft ook dat de gemeente Emmen bereid is vier ton in het project te steken omdat het een bijdrage zou leveren aan de stimulering van de werkgelegenheid in de bouw.

Iets doen wat mag en geld toe – wat kan daar op tegen zijn?

Om te beginnen is het jammer van de plek, in uw kringen ook wel locatie geheten. Nu hebben we nog ruim zicht op de openbare bibliotheek, een van de weinig markante moderne gebouwen in Emmen. Alleen al het idee stemt vrolijk. Kom je uit Groningen of Drachten aangereden, is het eerste wat je ziet een openbaar cultuurgebouw. Het kan niet anders of daar wonen beschaafde mensen, is dan de gedachte.

Op de tweede plaats betekent een flat van 50 meter hoog een aantasting van het stadsgezicht. Het is een misvatting te denken dat hoger mooier is. Kijk naar de skylines van Stadskanaal en Hoogeveen. Hoger maakt de mens nietig, niet gelukkig. Hoger betekent op deze plek meer opbrengst per meter, maar vanuit architectonisch standpunt bezien betekent het niets. Ook geen markering, want die is er al.

Nu we weer naar het jonge gras kunnen kijken: oorspronkelijk stond naast de bibliotheek een kunstwerk van Wessel Dijkstra. Vanwege uw Noorderplein-project wacht dit opengeslagen boek tegenover japonnenhuis Jedehu nog altijd op terugkeer. Aan de dakrand van de flat naast de bibliotheek bevindt zich een ander kunstwerk: twee werklieden die een muur van de flat roze schilderen. Ook dat zal uit zicht verdwijnen.

Klein bier, natuurlijk. Maar toch: bier. Mogelijk zwaarder weegt mijn suggestie dat er op dit moment helemaal geen behoefte is aan nog meer appartementen en 'commerciële kantoren' in Emmen. U zou dat als geen ander moeten weten, u bent niet voor niets projectontwikkelaar. U kent Delftlanden. U kent de leegstaande appartementen in Kanstaete. U heeft een flat op het Noorderplein laten slopen om een parkeerkelder mogelijk te maken. U kent het begrip krimp. Waarom dan bouwen voor leegstand? Puur omdat het kan?

Dat laatste is het meest bezwaarlijk. Iets doen omdat het kan. Het is de ziekte van deze tijd. Het is de bron van de financiële crisis die nog lang niet voorbij is. Het is aan speculatie en overproductie door zakenlieden te danken dat de overheid nu de bouw moeten stimuleren. Swaps, derrivaten, belastingparadijzen, bonusuitkeringen voor managers in de semi-publieke sector, luchtkastelen bouwen met subsidie, het afbreken van de verzorgingstaat, schitterende schoolgebouwen waarin slecht les wordt gegeven, gaten in het pensioen. Iets doen omdat het kan duidt op verveling. Vergeef me als ik doordraaf.

Je moet niet iets doen, omdat het kan. Je moet iets doen, omdat het moet. Zo denk ik er over. Nou ja, u begrijp me wel. Ik ga weer aan het werk. De hypotheek roept.

Nieuwsgierig geworden door de uitslag van de gemeenteraadsverkiezingen in Emmen reisden we naar Klazienaveen, bolwerk van oppositie, om te zien hoe daar de resultaten zijn ontvangen. Hoewel de kiezers een omwenteling hebben veroorzaakt  – Wakker Emmen is nu net zo groot als de PvdA, CDA en VVD samen –  was alles rustig. Niemand juichte. Iedereen leek de adem in te houden voor wat komen gaat.

Als René van der Weide zijn beloften kan waarmaken, krijgen we vier jaar waarin de windmolens worden tegengehouden, de zorg ondanks bezuinigingen uit Den Haag op peil blijft, de put die het Atalanta-project heet een bodem krijgt, alle dorpen worden opgeknapt, meer geld naar sport gaat, minder naar kunst en cultuur. En: met minder ambtenaren lokaal eenvoudige oplossingen worden bedacht voor ingewikkelde problemen die elders zijn veroorzaakt.

Wakker Emmen of zwakker Emmen?

Precies een jaar geleden maakte toenmalig gemeentedichter Eelke van Es een ronde door zijn werkgebied in een poging iedere woonplaats in de gemeente Emmen in een gedicht te vangen. Aangekomen in Emmen zelf schreef Van Es: ‘Emmen, met uw smoel van steen,/ de wind rolt aan van verre velden,/ dwars door uw muren heen.'

Ik moest aan deze regels denken na een bezoek aan de indrukwekkende tentoonstelling Fringe van Wouter Stelwagen in het Centrum Beeldende Kunst (CBK) van Emmen. Waarbij het voor buitenstaanders handig is te weten dat het CBK welbeschouwd niet in Emmen, maar in Noordbarge is gesitueerd. Wie van daaruit over de velden kijkt ziet een ‘smoel van steen' die een ingrijpende verbouwing ondergaat.

Stelwagen heeft als kunstenaar een sterke fascinatie voor gebouwen die door planologen en andere helderzienden aan de rand van de stad zijn geplant, in het overgangsgebied tussen cultuur en natuur. Op zijn Drents: op de Es. Zijn interesse gaat uit naar wat hij de ‘onzichtbare stad' noemt, en dan vooral naar bouwwerken die stilte en helderheid uitdrukken. Het zijn veelal imposante appartementencomplexen voor de massamens.

Hij legt ze vast op foto's die op groot formaat worden afgedrukt. Met als gevolg dat het unheimische van de complexen extra wordt benadrukt. En je als kijker, als vanzelf, naarstig op zoek gaat naar de mensen voor wie die flats – door projectontwikkelaars, met instemming van de overheid – zijn gebouwd. Op de 24 ‘fotowerken' die de tentoonstelling telt, heb ik er één gezien. Een vrouw, meende ik. Vermoedelijk spijbelde ze van haar werk.

In zijn toespraak bij de opening van Fringe vertelde Stelwagen dat deze pakhuizen vol lief en leed overal ter wereld kunnen worden aangetroffen, en dat het ze overal aan identiteit ontbreekt. ,,In Azië is dit soort buitenwijken massaler dan in Europa, maar het is een zelfde soort eenheidsworst aan kleurloze tekentafel-architectuur. Niets in dit soort landschappen is bedoeld om mooi te zijn, en juist dat trekt mij enorm.''

Want ze beschikken wel degelijk over schoonheid. Vooral als je van heldere structuren, duidelijke lijnen, eenvoudige ritmen en strakke vormen houdt. Van functionaliteit en overzicht, van Ordnung muss sein, voor u duizend anderen. Kortom, als je een zwak hebt voor begrippen die zijn bedacht om het leven in de juiste banen te leiden zodat we heel efficiënt optimaal rendement kunnen oogsten. En zeg nu zelf, wie wil dat nu niet?

Ondertussen heeft Stelwagen op vrijwel al zijn foto's iets vastgelegd dat het leven in de massaliteit van het beton, onder een hemel vol smog, draaglijk moet maken: een strookje groen, een jong boompje, een glimp op de verte, een mogelijk perspectief. Of de bewoners dat zo ervaren, is een tweede. Maar zoals Eelke van Es het in zijn gedicht over Emmen verwoordde: ,,Van elk gehucht dat u omgeeft/ als wolkjes in het grijs/ verneem ik dit gerucht:/ u leeft niet ver van 't Paradijs.''

Tentoonstelling ‘Fringe', fotowerken Wouter Stelwagen Te zien t/m 6/4 CBK Emmen, Ermerstraat in Emmen Open wo t/m zo 13.00 tot 17.00 uur.