Een kijkje in de bouwput van Wildlands

Wildlands
Indrukwekkend. Een beter woord is er niet voor wat er op dit moment gaande is op de es in Emmen: de bouw van Wildlands Adventure Zoo. Donderdag kreeg een groep verslaggevers van Dagblad van het Noorden een rondleiding door de bouwput. Je moet tenslotte wel weten waar je over schrijft.

Dus: Laarsjes aan, helmpje op, hesje om.

De rondleiding, die zo'n tweeënhalf uur duurde, gaf een eerste indruk van de bouw aan de drie verschillende 'werelden' die na maart 2016 bezocht kunnen worden: Jungola (zeg maar de grote tropische kas), Serenga (zeg maar de uitgestrekte savanne) en Nortica (zeg maar het poolstation).

Serenga

Nortica

Het nieuwe theater, waar woensdag bij de werkzaamheden nog een lelijk ongeluk gebeurde, viel buiten de toer.  

We werden begeleid door Lisette de Ruigh en Hanneke Wijshake. Zonder hun uitleg is het lastig voorstellen wat en waar wordt gebouwd (en voor wie). In grote lijnen komt het er op neer dat het park bijna een keer zo groot wordt als de huidige locatie aan de Hoofdstraat en dat het aantal diersoorten van ruim tweehonderd wordt teruggebracht tot ongeveer honderd.

We herhalen het nog maar eens: Wildlands wordt geen dierentuin, maar een belevenspark. Om niet te zeggen een attractiepark waarbij interactie met dieren en het ondergaan van 'ervaringen' voorop staat. Entertainment met een educatieve ondertoon.

Jungola
Het oorspronkelijk idee om in het park, in de verschillende werelden, ook culturele elementen toe te voegen is op de achtergrond geraakt, vertelde De Ruigh. Voor cultuur is het nieuwe theater bedoeld, met name ook in de zomer, als andere theaters de deuren hebben gesloten.

In november moeten de eerste dieren verhuizen, zodat ze kunnen wennen aan hun nieuwe leefomgeving. Het park is dan nog niet af. Na de jaarwisseling komt de grote verhuizing op gang, zodat het publiek in het voorjaar de kassa kan passeren. Een half jaar later moet ook het bijbehorende theater de deuren openen.

Daarna wordt het pas echt spannend. Er worden jaarlijks 1,3 miljoen bezoekers voor Wildlands verwacht. Nu weten krap 700.000 bezoekers de weg naar Emmen te vinden. Plus: wat zijn de gevolgen voor het oude centrum? Nu reeds kun je op sommige dagen een kudde neushoorns door het centrum van Emmen jagen zonder enige schade. Straks verdwaal je op de verlaten pleinen.

We gaan het zien. We gaan het beleven. En uiteraard ook betalen.


Onderschept: een verkeerd geadresseerde brief

Dagblad van het Noorden bracht deze week het bericht dat er een directeur is gevonden voor het nieuwe, nog naamloze theater op de es: Jan Geert Vierkant. Op de redactie keken we er niet van op. De naam van Vierkant, voorheen directeur van het Noord Nederlands Orkest en daarna van evenementen- en congrescentrum Martiniplaza in Groningen, zoemde al een tijdje rond.

Toen ik 'de nieuwe man in Emmen' in zijn auto belde om hem een paar vragen te stellen toonde deze zich in zijn nopjes met de benoeming. Vervolgens vertelde Vierkant wat hij moest vertellen: dat hij er zin in heeft, dat hij nieuwsgierig is, dat hij graag met iedereen 'het gesprek aangaat' en dat hij mogelijkheden ziet de artistieke doelen in balans te krijgen met de commerciële doelen.

De nieuwe directeur zei ook dat hij blij was dat hij 'de vervelende periode' met Martiniplaza nu definitief achter zich kan laten en snel aan de slag wil. Met het laatste verwees hij naar het werk dat verzet moet worden  om het theaterklimaat in Emmen weer levendig te krijgen. Met het eerste naar zijn gedwongen vertrek eind vorig jaar vanwege het verzwijgen van een tekort bij Martiniplaza.

Gisteren ontvingen wij op de redactie een briefje:

IMG_6714

Hoewel het schrijven is gericht aan de leden van de gemeenteraad, burgemeester Cees Bijl en zijn wethouders leek het ook bedoeld als ingezonden brief. Qua lengte voldoet het althans aan de spelregels die de krant voor ingezonden brieven stelt: kort en bondig, niet mis te verstaan. Wat ontbreekt echter is de ondertekening; anonieme brieven worden niet geplaatst.

(Een beetje lezer die ingezonden brieven wil schrijven weet dat. Een beetje lezer die laf is en toch ingezonden brieven wil schrijven, gebruikt een pseudoniem. Een beetje lezer die toch laffe ingezonden brieven wil schrijven kan zelfs plezier beleven aan het verzinnen van zo'n pseudoniem. Niets van dat alles in dit geval. Geen plaatsing derhalve. Goed dat er een redactie is.)

Brievenschrijvers kunnen soms verrassend uit de hoeken komen. Dan heb ik het niet over een onverwachte aanslag op de Nederlandsche taal. Taal is van iedereen, zeg ik wel eens als het mij uitkomt, dus ook van foutenmakers. Dan heb ik het over de oprispingen uit de onderbuik die, het blijft raadselachtig hoe het lichaam werkt, op het papier belanden en via de mail of de postbode bij een ander worden bezorgd.

Waarbij het aardig is om te weten dat op het gemeentehuis van Emmen heel veel brieven nooit worden beantwoord of 'gewoon zoekraken'. Wat niet altijd een ramp hoeft te zijn.

Voor de anonieme schrijver, mocht hij of zij meelezen, nog even dit. Jan Geert Vierkant is aangenomen door Frankwin van Beers, nu nog algemeen directeur van Dierenpark Emmen, straks ook de baas van theaterdirecteur Vierkant. Uw brieven mogen in het vervolg naar Wildlands Adventure Zoo Emmen, Postbus 1010, 7801 BA in Emmen.


Griekse waarden en Peter Middendorp op een akker

Gisteren na een twitterbericht uren achtereen op de stoel zitten wippen van ongeduld. Het actualiteitenprogramma Brandpunt zou op Nederland 2 aandacht besteden aan Emmen en had daarvoor de medewerking gevraagd én gekregen van columnist en schrijver Peter Middendorp. En inderdaad om 20.25 uur was het zo ver. Fons de Poel kondigde het item als volgt aan:

"Ze hebben er enorm geïnvesteerd in het centrum. Want Emmen is in allerlei scores zo'n beetje de aller-beroerdste plek van het land. Leven de wederopstanding dus. Maar inmiddels dreigt het spook van massaal banenverlies. We zetten het zoeklicht op een geplaagde enclave."

Middendorp
Daarop kwamen de beelden. Peter Middendorp was een akker opgestuurd om vanaf een plastic stoeltje voor te lezen uit zijn doorbraakroman Vertrouwd voordelig: "Drenthe is het enige stukje land van de wereld waarover in de hele menselijke geschiedenis nog nooit gevochten is. Ook niet een beetje, voor de vorm."

De literatuur, die wil wat. Zoals spelen met de werkelijkheid.

Bijna iedereen die in Drenthe niet van school is gestuurd weet dat in 1227 door boeren, boerinnen en Rudolf II van Coevorden bij Ane is gevochten om de bisschop van Utrecht uit Drenthe te verjagen. Wat nog lukte ook, bisschop Otto van Lippe verloor bij de slag het leven. Waarna het bisdom Drenthe zwaar strafte en bij Coevorden een klooster liet bouwen.

Middendorp bleek naar de akker gelokt als opmaat voor een reportage over het imago van Emmen, over het verlies van arbeidsplaatsen, de mismoedigheid van de bevolking en de antwoorden van het gemeentebestuur op de crisis. Die er beslist om liegt. "Tussen nu en tweeënhalf jaar gaan in Emmen 750 tot 800 voltijdbanen verloren", hoorden we Johan Weijenberg van FNV Metaal voorspellen.

De werkloosheid ligt nu op zestien procent, vertelde Weijenberg. "Met nog 750 verloren banen erbij kom je boven de twintig procent. Dat zijn Griekse waarden. De mensen zijn hier gemiddeld lager opgeleid, de laaggeletterdheid ligt op veertien procent. Als je dat bij elkaar voegt is dat een moordende cocktail. Dat gaat ten koste van de leefbaarheid in een gebied."

Wethouder Bouke Arends verscheen in beeld. Hij mocht vertellen waarom de woonwijk Delftlanden is mislukt. "Het is ontwikkeld in de jaren negentig toen de vooruitzichten goed waren. Daarna stortte de woningmarkt in", probeerde Arends. Die daarbij vergat te melden dat de gemeente Emmen op hetzelfde ogenblik besloot de bestaande wijken grondig te renoveren.

Kortom, het bekende lied. Wederom opgeluisterd met kritische noten van Gerard Marlet, de man die Emmen in zijn Atlas voor Gemeenten steevast een plek onderaan toekent.

Arends werd door de Brandpunt-ploeg behoorlijk in het nauw gedreven, vooral geconfronteerd met de miljoeneninvestering voor de verplaatsing van de dierentuin en vernieuwing van het centrum, afgezet tegen een recent verzoek aan Den Haag om voor vijftien miljoen euro 'het gebied weer full swing te laten meedoen'.

Middendorp mocht het licht uitdoen. "Misschien moet je maar gewoon lekker krimpen tot je oorspronkelijke formaat, of iets groter, en daar heel trots op zijn. Bouwen tegen de krimp is tot mislukken gedoemd", sprak hij. De Hondsrugstunnel werd gefilmd, inclusief lichtkunstwerk. "Waarom ondergronds? Het heeft geen enkel praktisch nut. Emmen is een van de grootste en weidse gemeenten in Nederland. Ruimte hoort je kracht te zijn."   

Op verzoek van Brandpunt schreef Middendorp een epiloog aan Vertrouwd voordelig. Zijn hoofdpersoon, Vincent, is daarin even terug in de plaats waar hij diep ongelukkig was. Verbaasd ziet hij om zich heen: "Emmen stapelde nog steeds stenen. Toch was er iets veranderd. Vroeger bouwden ze om de groei bij te benen. Nu om de krimp te bestrijden. Een bedenkelijke strategie. Alsof je extra frikadellen eet om slank te worden. Al moesten ze natuurlijk maar doen wat verstandig leek."

Tot slot wenste Fons de Poel de kijker een zalig Pasen. Leve de wederopstanding.


Wandelen door Emmen, voor Noorderbreedte

Noorderbreedte
Als wij bezoek uit het Westen krijgen, klagen gasten soms dat Emmen een eind reizen is. "Na Zwolle moet je nóg een uur", overdrijven ze dan. "En na Hoogeveen houdt alles op. Wel mooi hoor, die leegte." Daarna zwijgen ze meestal even. Praten over leegte is moeilijk. "Nou, vertel. Hoe is het hier?" Als wij bezoek uit het Westen krijgen, gaan we altijd even wandelen met onze gasten.

We staken de Weerdingerstraat over en liepen met het neefje en zijn vader de Hoofdstraat in. Links beauty- en kapsalon Shery, daarna grillroom Sphinx, een voormalige pizzeria, een leegstaande winkel waar ooit mode voor grote maten werd verkocht, dan het gesloten danscafé Exodus. Rechts Beautycenter Sunset B, muziekhuis Prins, Christine Le Duc, Erotic Lifestyle Center Taboo.

Op uitnodiging van tijdschrift Noorderbreedte beschreef ik een wandeling door het centrum van Emmen waar op dit moment voor een half miljard euro wordt verbouwd. Het verslag staat in het jongste nummer van het blad. Voor exemplaren klik hier.

Ter werving nog een citaat uit eigen werk:

"Het is een kwestie van hoop", vervolgde ik. "Het glas in Emmen is half vol. Dat scheelt al in de beleving. Op de positieve perceptie van bestuurders valt niets af te dingen. Het is prettiger dromen van een goudmijn, dan vrezen voor een bodemloze put. Niks doen is geen optie. Emmen kan niet terug. Emmen kan alleen vooruit. Wat de toekomst brengt, weet niemand. Waarom zou het niet prachtig worden? Het kan prachtig worden."


Brief aan Bouke Durk Wilms

Geachte Bouke Durk Wilms,

Het zal u als cultuurwethouder in Emmen niet zijn ontgaan. Mocht het onverhoopt anders zijn: vandaag bericht Dagblad van het Noorden over de sluiting van de jeugdtheaterschool in Emmen. Het is een artikel waarin artistiek leider Eva Wortmann van Loods13 vertelt waarom haar stichting die school niet langer in de benen wil houden. In het kort komt het er op neer dat Loods13 te weinig subsidie krijgt van de gemeente Emmen. Wortmann is er klaar mee.

Eva Wortmann
Organisaties die te weinig subsidie krijgen, daar kun je het Marktplein mee bestraten.

Dat het bericht desondanks nogal wat ruimte krijgt, heeft ermee te maken dat Loods13 de kop laat hangen in het jaar dat Emmen zich culturele gemeente van Drenthe mag noemen. Het geeft te denken als er iets verdwijnt in een periode dat er juist vanalles moet ontstaan. Het baart zorgen als er voor 40 miljoen euro een nieuw theater wordt gebouwd, maar geen geld is om mensen met theater in aanraking te brengen.

Wat erger is, is dat het hier om jongeren gaat. Op papier misschien niet zo heel veel –  krap aan vijf voetbalelftallen. Maar in Emmen, waar de bevolking krimpt, is 57 jongeren die aan theater willen doen beslist niet onaardig. Stel dat 57 jongeren zichzelf ontwikkelen terwijl ze die theaterschool doorlopen. Stel dat ze daar plezier aan beleven.

Stel vervolgens dat die jongeren daarna Emmen verlaten – want dat doen alle jongeren in Emmen – bijvoorbeeld om in Groningen, Zwolle, Utrecht of Amsterdam te gaan studeren. Ze zullen dan vermoedelijk aan Emmen denken als een plaats waar je zonder zorgen kon opgroeien, waar je aan theater kon doen als je dat wilde. Grote kans dat ze dan terugzien op een, nou vooruit, leuke jeugd in Emmen.

En stel dat die jongeren na hun studie een betaalbaar huis willen kopen om een gezin te vormen, dat ze op zoek gaan naar een plek waar zoiets kan, een betaalbaar huis voor een gezin. Als ze dan twijfelen over een plek waar ze het zelf naar hun zin hebben gehad en een plek waarvan ze nog maar moeten afwachten of ze het ooit naar de zin krijgen, waar zullen ze dan voor kiezen?

Eva Wortmann zegt in Dagblad van het Noorden het volgende: "Als je een levendig cultureel klimaat wilt, moet je investeren in mensen. Als je wilt dat jongeren later terugkeren, moet je er nu voor zorgen dat ze een goede tijd hebben in Zuidoost-Drenthe."

Probeer daar maar eens een speld tussen te krijgen.

In het stuk over de sluiting van de jeugdtheaterschool wordt woordvoerder Kim de Vries opgevoerd. Zij zegt, meen ik namens het college, dat Loods13 onlangs een bedrag van 5700 euro heeft ontvangen en dat Loods13 daar bovenop een voorstel is gedaan voor 'het mogelijk toekennen van een subsidie van in totaal 15.000 euro voor diverse projecten en financiële ondersteuning van de jeugdleden'.

De Vries zegt ook: "Het bedrag van bijna 43.000 euro dat Loods13 heeft aangevraagd bij de gemeente is bedoeld voor het management van de theaterschool. Dit kunnen wij als gemeente niet subsidiëren. Wat wij wel kunnen subsidiëren zijn bijvoorbeeld theaterprojecten ten behoeve van de leerlingen van de theaterschool. "

Geen gemeentelijk geld voor management. Dat klinkt heel mooi. Stoer bijna. Weg met de bureaucratie. Geen subsidie voor praatjesmakers, maar steun voor mensen die het echt nodig hebben.

Maar hoe verhoudt zich die uitspraak zich tot het subsidiëren van, bijvoorbeeld, De Kunstbeweging, de opvolger van het failliet verklaarde kunstencentrum CQ? Hoe verhoudt het zich tot de toegekende startsubsidie voor Emmpact, het samenwerkingsplatform dat in Emmen kunst en cultuur wil 'organiseren, aanbieden en publiceren'? Geen geld voor management? Betekent dat ook geen geld voor de directie van de openbare bibliotheek, geen geld voor de directeur van theater De Muzeval, geen geld voor de staf van het Centrum Beeldende Kunst?

Ik weet niet of Loods13 de gevraagde subsidie waard is. Ik heb de ingediende plannen niet gezien. Ik weet alleen dat Eva Wortmann al jaren onbezoldigd bezig is jongeren theater te laten maken. Niet eens om ze Hamlet te leren spelen, maar om ze een aantal vaardigheden bij te brengen die ze in hun latere leven mogelijk verder helpen. Er is meer dan het leren van een dubbele schaar en een tikkie breed in het JenS-voetbalstadion.

57 jongeren die straks Emmen verlaten met de wetenschap dat zij in Emmen niet konden doen wat zij wilden doen, omdat er geen 'bijna 43000 euro' beschikbaar was. En dat in een periode dat er een half miljard euro in stenen wordt gestopt: de dierentuin, een tunnel en een nieuw theater aan een nieuw plein waar straks geen mensen voor zijn. 57 jongeren worden 57 ooit gezinnen, met gemiddeld twee kinderen per huishouden.

Dat had een volle straat in de Delftlanden kunnen zijn.


Het theater in Emmen zou Eridanos kunnen heten

Tot 30 januari kunnen suggesties worden gedaan voor de naam van het nieuwe theater in Emmen. Daarna treedt een ingewikkeld wegingsysteem in werking opdat medio maart het college de uiteindelijke keuze bekend zal maken.

TheaterEmmen
Voor wie wil meedenken: de naam moet herkenbaar, onderscheidend, wervend en aansprekend zijn.

Tot zover geen centje pijn.

Maar de naam moet ook passen in de naamgeving van de centrumvernieuwing projecten, met name die van Wildlands Adventure Zoo Emmen. Neem derhalve als inspiratie de namen van de verschillende 'werelden' op de Es in gedachten, zoals daar zijn 'Jungola', 'Serenga' en 'Nortica'. 

Theater Vreugdeoord heeft dus geen kans. De Nieuwe Muzeval ook niet. En Het bouwwerk van Bouke evenmin. Frankwins Palace komt meer in de richting. Net als Jannes' Corner. Nog beter: Gaia. Ook een kanshebber is Eridanos, de oerrivier die vier miljoen jaar geleden vanuit Scandinavië de Hondsrug zou hebben veroorzaakt.

Een citaat uit de oproep: "De naam weerspiegelt de ambitie: cultuur en natuur komen hier samen. Het theater met haar foyers vormen de ‘huiskamer van Emmen’ het is een ontmoetingsplek. Het past bij de programmering waar ‘alles is mogelijk’ centraal staat. Tot slot moet de naam zowel autonoom en in combinatie met Wildlands te gebruiken zijn."

Het nieuwe theater opent, als alles goed gaat, in oktober 2016 de deuren voor het publiek.


Emmen First: Van Akzo-jack tot Schomaker-shirt

Nadat ik uren achtereen mailberichten had verwijderd met reacties op een foto waarin ik was 'getagd', probeerde ik mij voor de geest te halen wat er allemaal tijdens de nieuwjaarsreceptie was gebeurd. Burgemeester Cees Bijl had in theater De Muzeval zijn toespraak gehouden, zoveel was zeker.

Emmen First
Terwijl ik mijn ogen sloot, zag ik hoe hij met een plastic tas van Blokker het podium beklom, uit die tas het koffertje met de ambtsketting tevoorschijn haalde, die ketting rond zijn hals drapeerde en vervolgens dat Blokker-tasje opgevouwd in de zak van zijn, ik meen, terlenka-pantalon stopte. Uit de theaterzaal had luid gelach geklonken.

Daarna had Bijl traditiegetrouw de cijfers gegeven en de zegeningen geteld. 250 vergunningen voor carbidschieten waren in 2014 afgegeven, twintig Koninklijke onderscheidingen uitgereikt, 36 wietpanden had hij gesloten. Café Groothuis was benoemd tot café van het jaar, Emmer-Compascuum had een nieuw multifunctioneel centrum gekregen, Wim Beekman van FC Emmen was goed bezig, de groei van de Voedselbank zette door, bakker Kolkman kreeg een pluim.

Uitgebreid had burgemeester Bijl stilgestaan bij de vorderingen in het centrum. "Het dreigt toch wel mooi te worden", citeerde hij op ironische toon Dagblad van het Noorden. "Tunnel klaar, op tijd, binnen het budget. Grootste lichtkunstwerk ter wereld. Vier wanden van 230 meter lang. Dus reken maar uit. We zien de dingen in het zicht komen. Dat is belangrijk."

De onderaannemers bij de bouw van het Wildlands Adventure Zoo werden geprezen als ambassadeurs. Het nieuwe theater werd een plaatje genoemd. "Het komt in beeld. Je merkt dat mensen er anders over gaan praten", constateerde Bijl. "Ik denk dat het goed is, dat we de goede dingen van Emmen gaan vertellen. Ik zou graag in 2015 uitdragen, dat hier heel mooie dingen gebeuren. Samen met u. Vergeet die Atlas voor Gemeenten."

Daarop was de burgemeester met zijn ambtsketting naar een op het podium opgesteld 50 kilometer verbodsbord gelopen. Hij had de Blokker-tas uit zijn broekzak gehaald en deze over het bord getrokken. Een luid applaus volgde. Hij bedankte Jos Schomaker van de gelijknamige modewinkel, omdat deze T-shirts had laten maken met het opdruk Emmen. First. Na afloop konden we een gratis exemplaar ophalen bij de uitgang, beloofde Bijl. En dan kregen we er een entreebewijs voor de oude dierentuin bij.

Ik opende mijn ogen en dacht aan de roman Vertrouwd voordelig van Peter Middendorp. Daarin wordt beschreven hoe de Akzo ooit gratis donkerblauwe winterjassen had uitgedeeld in Emmen. Waarna iedereen in Emmen jaren achtereen met die onverslijtbare jassen wezenloos door de winkelstraten was gaan sjokken.

Peter Middendorp zou van het gebaar met de T-shirts genoten hebben, dacht ik. Of gegruwd. Je weet het bij die van Middendorp nooit.

De nieuwjaarsreceptie was daarna past echt gezellig geworden, herinnerde ik mij weer. Iedereen die iets voorstelde was er, behalve Henk Goslinga. Iedereen deed aardig tegen elkaar. Zoals het hoort. Iedereen zong mee met Dilana Smith. Iedereen sloeg elkaar op de schouder en dronk daar bier bij. Saskia Boelsums was blij met haar Cultuurprijs. Het Sinterklaashuis was blij met de benoeming tot Emmenaar van het jaar.

En toen, ineens, herinnerde ik mij nog twee cijfers van de burgemeester.

Het eerste had betrekking op de daling van het aantal inwoners. Met ingang van 2015 wonen nu nog 107.783 mensen in Emmen, had Bijl verteld. Wederom minder dan in het jaar daarvoor. Als oorzaak noemde de burgemeester, heel logisch, de ligging van Emmen in de krimpregio Oost-Drenthe. In 2007 was het streven nog gericht geweest op 120.000 inwoners in 2020, wist ik.

Het tweede cijfer had betrekking op het aantal banen dat in 2014 in Drenthe verloren was gegaan: 5600. 5600 in een jaar tijd. Veel meer dan alle inwoners van Emmer-Compascuum bij elkaar. Opgeteld net zoveel als alle inwoners van Erica, Zuidbarge en Westenesch.

Opnieuw probeerde ik te denken aan de heel mooie dingen die in Emmen gebeuren. Opnieuw sloot ik mijn ogen.


Er klotst een golf aan trots door Emmen

Zaterdag las ik in de Zuidoost-Drentse editie van Dagblad van het Noorden een verslag van Gert Meijer over een 'bijpraatsessie ' over de ontwikkelingen in het centrum van Emmen. Voor wie niet heeft opgelet: daar wordt momenteel voor een half miljard euro aan verspijkerd omdat de dierentuin wilde verhuizen.

Volgens de organisatoren van de sessie gaat alles goed.

Hondsrugtunnel
Op de Es wordt gebouwd aan het Wildlands Adventure Zoo Emmen. Voor de ingang van het theater in aanbouw wordt een mensenplein gerealiseerd met waterpartijen en een spectaculaire skatebaan. Onder het nieuwe plein is vrijdag de Hondsrugstunnel geopend, en 'het grootste lichtkunstwerk ter wereld' in werking gesteld. Verderop nadert de herinrichting van het Marktplein voltooiing.

Op Facebook las ik de volgende reactie:

,,Beste Emmenaren, de tunnel is een feit, het marktplein wordt te gek, het koepeltje zal zijn waarde bewijzen, de ovonde is een succes, de toekomstplannen met de dierentuin en het nieuwe theater worden wereldnieuws, het geplande cultuurhuis met voor Nederland een unieke samenstelling en samenwerking krijgt een nieuwe kans, met andere woorden: Emmen zit geweldig in de lift en kan de samenleving in de toekomst een aangename plek om te leven bieden."

Inderdaad, het is nogal wat: honderden miljoenen investeren in een tijd dat wordt bezuinigd om de internationale banken weer gezond te krijgen. Zoiets getuigt van visie en lef. Zoiets getuigt van daadkracht. En van handigheid bij het afsluiten van nieuwe leningen en het nemen van voorschotten op de toekomst.

Trots is met grote tevredenheid een uitzonderlijke prestatie uitdragen.

Trots op het beste café van Nederland. Trots op de Europees kampioen dammen. Trots op een elftal dat vijfde staat in de Jupiler League. Trots op een actrice die in Amsterdam in een succesvol theaterstuk een hoofdrol speelt. Trots op een roman waarin Emmen wordt afgeschilderd als een achterlijk gat.

Maar wat als je zelf geen stap hebt verzet om de verhuizing van die noodlijdende dierentuin mogelijk te maken? Wat als je geen spade in de grond hebt gezet voor een tunnel waar nu auto's nog geen kwart kilometer achtereen twee keer twee baans door heen mogen rijden, terwijl dat in het verleden ook al kon, maar dan bovengronds en zonder lichtkunstwerk? Wat als je dat nieuwe plein zinloos vindt?

Wat als je geen aankopen hebt gedaan voor dat elftal, en ook geen trainer bent? Wat als je niet van die actrice gehoord zou hebben als ze die rol niet had gekregen? Wat als je zelf geen roman kunt schrijven? Wat als je liever had gezien dat een half miljard euro anders was besteed? Wat als je nog geen oordeel kunt vellen over de centrumvernieuwing omdat die vernieuwing pas eind 2016 is voltooid?

Dan heb je op het verkeerde paard gewed. Dan kun je beter zwijgen. Zodat de organisatoren van praatsessies alle ruimte krijgen voor hun praatsessies. 

Democratie is democratie. De meeste stemmen gelden. The winner takes all. Ook als de stemmen zijn uitgebracht voor heel andere doelen en sentimenten. Achteraf kun je een koe in de kont kijken. Wie toen niet voor was, mag nu niet trots zijn. Of ineens trots doen, wat nog veel erger is.

Er spoelt een golf aan trots door Emmen. Misschien is het klotsen. Je weet het niet, je kan het niet zeggen – trots komt en gaat.


'Van Goede Grond' door Bert Kamping

Van Goede Grond

Gedicht geschreven op verzoek van de provincie Drenthe ter gelegenheid van de benoeming van Emmen tot Culturele  Drentse Gemeente 2015/2016. En persoonlijk door Bert Kamping zelf overhandigd en ondertekend bij Collectie Brands in Nieuw-Dordrecht.


Wereldkampioenschappen Stratenmaken in Emmen

De Wereldkampioenschappen Stratenmaken in Emmen zijn de 46ste week ingegaan. Een nieuw record. Sinds het beëindigen van de veenarbeid werd in Drenthe niet meer op dergelijke schaal zo gebukt en gekropen.

Stratenmakers
De diverse deelnemende teams werken nu op verschillende locaties in het centrum aan de verplichte figuren, een altijd weer lastig onderdeel, ook voor de jury, omdat hiermee op uiteenlopende niveau's punten verzameld kunnen worden waardoor het klassement weer helemaal over de kop kan gaan.

De weersomstandheden zijn onverminderd goed; slechts een weinig mist, maar wel de druilerigheid waar Zuidoost-Drenthe zo beroemd mee is geworden. Volgens de jury is er nog helemaal niets te zeggen over het verdere verloop van kampioenschappen. "Alles ligt nog geheel open", aldus een zegsman die uit vrees voor partijdigheid anoniem wilde blijven. Het einde is voorzien in april 2015.