In de Grote Kerk in Emmen is afgelopen zaterdag Licht op Souza geopend, een tentoonstelling ter viering van het 40-jarig bestaan van kunstenaarscollectief Souza. Veertien kunstenaars laten werk zien, vrijwel allemaal schilderijen.

Ik zou over het belang van Souza voor de vrijetijdsbesteding in het algemeen en de kunsthistorie in het bijzonder een essay kunnen schrijven, maar wil niemands tijd verknoeien. In plaats daarvan kies ik ervoor aandacht te vragen voor het quasi-realistische werk Grenzeloos van Marion Mencke. Vooral omdat het werk inhaakt op de actualiteit en een bijdrage levert aan het maatschappelijk debat.

Terwijl de titel mij raadselachtig voorkomt, lijkt Grenzeloos geïnspireerd op de discussie over het gebruik van gif – ook wel  gewasbeschermingsmiddelen genoemd – voor de teelt van lelies en tulpen in de buurt van Natura 2000-gebieden.

Dat het gebruik van gif een problematische zaak is, ook als het gewasbescherming wordt genoemd, is evident. Telers beweren bijvoorbeeld dat het noodzakelijk is, ook voor de economie die alles 'draaiende' houdt. Critici beweren daarentegen dat het tot aantoonbare gezondheidsklachten en een afname van de biodiversiteit leidt.

Hoe dan ook, het zorgt voor verhitte discussies tussen burgers en telers. En dat is nu precies wat Marion Mencke heeft willen  aankaarten, denk ik. Kunst kijken is interpreteren, zeker als je de kunstenaar niet hebt gesproken.  

Ondertussen probeert het provinciebestuur van Drenthe, waar de Boer Burger Beweging de grootste politieke partij is, dit 'conflict' in goede banen te leiden. Daartoe is in Assen, zo lees ik hier, een bollenplan opgesteld met maatregelen die moeten zorgen voor (a) minder milieubelasting en (b) minder juridische procedures tussen voor- en tegenstanders.

Op 24 mei wordt vanuit Assen een Mars tegen het gif gehouden. De tentoonstelling ‘Licht op Souza’ is tot en met 28 juni te zien.