Het is vaker beweerd, Noord-Nederland telt uitzonderlijk goede fotografen – dat herhalen kan geen kwaad. Zeker niet nu een van hen een solo-expositie heeft in Borg Verhildersum in Leens.

Harry Cock, over hem hebben we het, toont tot en met 3 november in het koetshuis van Museum Borg Verhildersum te Leens foto’s onder de titel Blik op het Noorden. Het doet vermoeden dat Cock foto’s laat zien die in Noorden zijn gemaakt, wat ook zo is, maar wat de expositie extra bijzonder maakt is de ondertitel ‘reddende alledaagsheid’.

Gevraagd naar wat hij daarmee bedoelt, vertelt Cock (Assen, 1952) hoe hij sinds begin jaren 80 foto’s in opdracht maakt, journalistiek en documentair, en dat hij daarnaast vrij werk schiet. Wie hem bezig heeft gezien, weet hoe dit gaat. De opdracht wordt tot in de puntjes en achter de komma verzorgd. Maar om het verlangde resultaat te bereiken doet Cock nog iets anders: hij fotografeert voor zichzelf ‘de dingen eromheen’.

“Werken in opdracht kan tot sleur leiden”, vertelt Cock. ,,Ik red mij daar uit door om mij heen te blijven kijken, vaak naar alledaagse dingen. Dat houdt de creatieve bevrediging aan de praat. Die foto’s hoeven niet hoogdravend te zijn, dat geeft vrijheid.”

Het fotograferen van de ‘dingen eromheen’ zou je kunnen vergelijken met het bijhouden van een dagboek zoals schrijvers doen, of met trainen dat voorafgaat aan de finale. Wie lang genoeg een dagboek bijhoudt, of traint, weet op een gegeven moment dat het onmisbaar en zeer persoonlijk wordt. De ware aard van een sporter toont zich niet tijdens de wedstrijd, maar daarvoor.

Sinds een paar jaar is Cock bezig met het publiceren van dit vrije werk. Hij doet dat in speciaal daartoe vormgegeven en gedrukte boeken in kleine oplage: 15 stuks à 950 euro. Elk boek is getiteld Reddende alledaagsheid. Deel 1 is inmiddels uitverkocht, van deel 2 zijn nog een paar exemplaren te koop, deel 3 is net verschenen, deel 4 is in de maak.

De tentoonstelling in borg Verhildersum laat een keuze van zo’n dertig dagboekfoto’s in verschillend formaat zien, die in Noord-Nederland zijn geschoten. Het bijzondere zit erin dat de foto’s voor noorderlingen herkenbaar kunnen zijn, maar steeds iets laten zien wat van die herkenbaarheid afleidt, of soms versterkt. Wie naar een foto van Harry Cock kijkt, ziet het steeds net iets anders.