Het aantal gedichten in de openbare ruimte van Emmen, mijn woonplaats, is zo schaars dat ik van maar twee plekken met ‘straatpoëzie’ weet.

Een bevindt zich in de hal van een parkeergarage en omvat regels van drie verschillende dichters: Marja Boet, Pim te Bokkel en Josephine Banens. De ander hangt aan de muur van de McDrive en bestaat uit regels van Daniël Lohues’ Op fietse.

Drie jaar geleden verstrekte de burgemeester van Emmen, Eric van Oosterhout, op de informele wijze die hij als geen ander machtig is een opdrachtje aan zowel de Gemeentedichters van Emmen als Stichting Taalpodium Emmen (STEMM) om meer straatpoëzie mogelijk te maken. ‘Wie weet er nog een gevel?’, opperde Van Oosterhout destijds.

Sindsdien is er bij mijn weten geen dichtregel bij gekomen in Emmen. STEMM heeft het druk met het 35-jarig bestaan, dat later dit jaar wordt gevierd in Facet, naast de ingang naar voornoemde parkeergarage. De Gemeentedichters van Emmen zijn, zoals altijd, druk met het zoeken naar inspiratie die de gloriejaren 2015 en 2016 kunnen doen herleven.

De door Van Oosterhout begeerde gevel bevindt zich ondertussen aan de, meen ik, oostzijde van woonzorgcentrum Holdert. Zie foto.