Museum More in Gorssel en uitgeverij Toth hebben de handen ineen geslagen voor een expositie en een boek waarmee een ode wordt gebracht aan Nederland als land vol water. De tentoonstelling omvat zo’n vijftig schilderijen, tekeningen en prenten uit de afgelopen 120 jaar. Het boek toont honderd gedichten bij evenzoveel ‘watergezichten’.

Omdat Drenthe zo’n beetje de droogste provincie van Nederland is, was ik nieuwsgierig naar welke ‘Drentse’ kunst en poëzie vertegenwoordigd zijn. De tentoonstelling heb ik nog niet gezien, dat kan nog tot 8 september, maar het boek heb ik wel in huis.

Op bladzijde 46 trof ik een afbeelding aan van de kleurenhoutsnede Over het Uithuizer Wad (2003 – 2007) van Siemen Dijkstra uit Dwingeloo. Het is geplaats bij het gedicht Eiland van J. Bernlef.

Op bladzijde 90 staat Stroomdallandschap bij Taarlo [Drentsche Aa] van Berend Groen uit 1998 bij het gedicht Drentse A van Rutger Kopland.

Het water begon zich te schamen van Tonnus Oosterhoff, die tegenwoordig in Assen woont, is geplaatst bij Zwemmende kikker van Julie de Graag.