Dat inwoners van Leeuwarden zich graag spiegelen aan inwoners van Groningers, en omgekeerd, wist ik al langer. Ik maak het dagelijks mee: als de een wat krijgt, dan wil de ander het ook. Deze week zag ik het bevestigd in het televisie-programma Expeditie Nederland van omroep Max.

In beeld verscheen een man, William Lord, wat een weinig Friese naam is, dat heb je soms, ook in Friesland. Lord mocht vertellen over de Oldenhove, een toren in hartje Leeuwarden. Dat ding werd in 1529 gebouwd. Omdat ook in Groningen een hoge toren stond, vertelde Lord. Hij doelde op de Martini.

Er ging echter iets mis.

Met zichtbaar plezier vertelde Lord dat de bouwmeester zonder het te weten zijn toren op een terp had gepland, waardoor hij begon te verzakken – de toren, niet de bouwmeester. De fout werd gecompenseerd door vervolgens afwijkend te metselen, waardoor de toren van Leeuwarden ook nog eens krom werd.

In 1533 werd met de bouw gestopt, op zo’n 39 meter hoogte. Dat is beduidend minder hoog dan de uit 1469 stammende Martinitoren in Groningen, die bijna 97 meter telt. Daarop besloten de Leeuwarders hun mislukking te koesteren.

Gevraagd naar het waarom gebruikte Lord als antwoord een variatie op een zin in het bijbelboek Prediker: alles is ijdelheid en najagen van wind. Het is een uitspraak die ook in Groningen veel wordt gebruikt: ‘Het is niks, het was niks, het zal nooit wat worden.’