De rouwadvertenties, ook wel bekend als familieberichten, behoren tot het meest gelezen onderdeel van de krant. Naarmate de jaren vorderen lees ook ik ze met groeiende belangstelling, niet alleen in mijn eigen Dagblad van het Noorden, maar ook elders. Nu kan het nog.

Fascinerend zijn de advertenties in de Leeuwarder Courant, waar op vooral zaterdag pagina na pagina doden zijn te betreuren. In Friesland overlijden meer mensen dan in Drenthe en Groningen lijkt het soms. Het doet vermoeden dat Friezen ongezonder leven dan mensen elders in Noord-Nederland.

Iets aannemelijker is dat de binding van Friezen met de Leeuwarder Courant (‘sinds 1752)’ sterker is dan die van Drenten en Groningers met Dagblad van het Noorden (‘sinds 2002’). Een dode Fries hoort in het papieren hoofdblad van Friesland. Een dode Drent of Groninger kan eventueel ook genoegen nemen met een plek in het huis-aan-huis-blad. Dat kost minder duur.

Beide kranten maken momenteel een ontwikkeling door waarbij online aan belang wint, terwijl print aan belang inboet. Wat doet dat met de rouwadvertenties? Wie wil weten wie er is overleden, zoekt zich suf op de krantenwebsites.

Tot hij, zij of die erachter komt dat er zoiets bestaat als Mensenlinq, ‘marktleider in Nederland op het gebied van online rouwen en reageren’ en tevens onderdeel van Mediahuis Noord. Bij Mensenlinq kun je gericht naar de doden zoeken. Handig. maar minder aantrekkelijk.

Nu was ik laatst op Kreta, waar afgaand op de kranten, bibliotheken en boekhandels veel minder wordt gelezen dan ‘bij ons’. Ook daar gaan mensen dood. Ook daar bestaan rouwadvertenties, eveneens in de papieren krant en eveneens online. Maar blijkens bovenstaande foto kan het ook anders.