Kon dat niet minder?

- Wat?

Die stukken in Dagblad van het Noorden vandaag. Pagina na pagina kom ik jouw naam tegen.

- O dat, ja, dat kon zeker minder. Ik ga er niet over. Om mezelf te citeren: 'Aandacht van de krant is als regen. Soms valt er veel, soms valt er niks. Soms komt het met bakken uit de lucht, dagen, weken achtereen. Daarna wordt het droog en heel misschien gaat het miezeren, of motregenen. Niemand heeft er grip op. Het komt ongevraagd, nooit zoals we willen.'

Publicitair is het goed getimed. Dat boekje van jou, Woest & ledig, verschijnt vandaag, niet?

- Vanavond mag ik in café De Amer te Amen het eerste exemplaar overhandigen aan Evert van Dijk, hoofdredacteur van Dagblad van het Noorden. Het is overigens een boek, geen boekje. Boekje doet afbreuk aan het vele werk dat erin zit. Vooral aan het werk van anderen.

Excuses. Wel fijn voor je.

- En een beetje ongemakkelijk. Ik ben niet aan de rand van het land gaan wonen om in het middelpunt van de belangstelling te staan. Het is nieuw voor mij. Hoe doe je zoiets? Wat zeg je erbij? Verklap je dat het niet echt het eerste exemplaar is? Die Van Dijk hecht nogal aan de waarheid. Annette Timmer had het boek al in handen toen ik het zelf nog niet eens had gezien. Zij interviewt mij, vanavond, voor of na P.F. Thomése, dat weet ik niet precies.

Hoe is het met jouw ego?

- Het is in de war. Of kan dat niet met ego’s? Het is een vreemde ervaring. Ik ging deze week op de foto, tussen Loon en Anderen. Dat leverde een prachtige plaat op van een dode boom en een dreigende lucht boven Drenthe, dankzij Marcel Jurian de Jong. Ik bedoel, steeds als ik een foto van mijzelf zie, word ik geconfronteerd met een gebrek aan eigenliefde. Steeds word ik heen en weer geslingerd tussen het belang van aandacht en het ongemak van ijdelheid.

Je had ook kunnen weigeren. De meeste boeken verschijnen zonder tamtam. De meeste schrijvers mogen al blij zijn met een plek in die rubriek van jou.

- Je bedoelt ‘Het is gezien, het is niet onopgemerkt gebleven’. Ja, dat was ook mooi geweest. Maar uiteindelijk bepaalt de eindredactie. Dat zeg ik ook uit bescheidenheid.