Omdat ik toch in Assen was een bezoek gebracht aan Campis, de nieuwe kunstruimte in de Drentse hoofdstad. Ruimte... het is iets meer dan dat. Naast tentoonstellingen worden in en vanuit het voormalige winkelpand aan de Kerkstraat - met subsidie - ook lezingen en andersoortige activiteiten georganiseerd.

Dat laatste onder meer voor leden van een kunstvereniging: "Door lid te worden bouw je mee aan een dynamisch aanbod hedendaagse kunst in Assen. Het biedt jou toegang tot een inspirerende community. Dankzij jouw steun kunnen wij een kwalitatief hoogstaand podium neerzetten en verrijken wij Assen."

Eerste exposant is Lu Xinjian, een in China geboren kunstenaar die in 2006 afstudeerde aan het Frank Mohr Instituut in Groningen. Zijn tentoonstelling City DNA laat zo'n tien grote werken zien, abstracte plattegronden van wereldsteden als Los Angeles, Berlijn, Rome en Amsterdam opgebouwd uit streepjes en halve cirkels.

Plus een tapijt, een portret van Van Gogh, gemaakt volgens hetzelfde procedé en een paar customized Nike-sportschoenen voor Eliud Kipchoge. Xinjian is het type kunstenaar dat zijn vorm heeft gevonden en vermoedelijk met (commercieel) succes zijn pad naar kopers en verzamelaars mag vervolgen. 

Schoon werk, zouden ze in Vlaanderen zeggen. Maar zo gestileerd dat het ook een beetje klinisch oogt. Xinjian heeft ervoor gekozen alle menselijke activiteiten uit beeld te houden, de basis van zijn stad wordt gevormd door geometrie. Al turend kwam ik er niet helemaal achter hoe hij zijn werken heeft gemaakt. Met de hand, of machinaal? Zelf of door anderen?

Harry Cock, een van de initiatiefnemers, gaf een korte rondleiding. Gevraagd naar 'het programma' liet hij naar goede Drentse gewoonte weinig los. Er werden althans geen namen genoemd, wel intenties. Het tentoonstellingsbeleid is gericht op hedendaagse beeldende kunst. Gestreefd wordt naar vier tentoonstellingen per jaar. City DNA is nog tot eind maart te zien.

Net toen ik het pand probeerde te verlaten, stapte Ton Broekhuis binnen, de in Friesland woonachtige oud-directeur van fotografiepodium Noorderlicht. Die was op zijn bekende, ietwat plagerige manier, goed te spreken over Campis. "Gecombineerd met dat P60 (van Rudy en Wies Lanjouw) is er voor kunstliefhebbers een goede reden om Assen te bezoeken."

Het plagerige zat in het verzwijgen van het Drents Museum. Maar ergens heeft Broekhuis wel gelijk.