In het Dagblad van het Noorden van heden, mijn krant, een bericht dat Dagblad van het Noorden en Leeuwarder Courant tekstrobots gaan inzetten voor het verslaan van amateurvoetbalwedstrijden. Er worden elk seizoen in Drenthe, Friesland en Groningen zo'n 60.000 wedstrijden gespeeld.

Citaat uit het bericht: "De tekstrobot zet de uitslagen, rangen en standen van al deze wedstrijden automatisch om in een artikel. Ook kunnen coaches zich aanmelden en direct na de wedstrijd een evaluatie sturen via hun mobiele telefoon."

Mijn gedachten gaan terug naar De klonters, een verhaal uit de Bommel-saga van Marten Toonder waarin beschreven wordt hoe de robotisering dankzij professor Sickbock intrede doet in de Rommeldamse journalistiek. Verslaggever Argus komt op straat te staan. Eerder nog heeft hij beweerd dat de robots zijn werk helemaal niet kunnen overnemen. Met als gevolg dat verslaggevers moeten blijven werken 'terwijl alle andere klassen pret maken!'

Argus heeft het echter mis. Hij doet zijn beklag bij Tom Poes:

'Er staan alleen nog maar koppen in de dagbladen. Die worden wiskundig uitgerekend en samengesteld uit tweeëntwintig standaardwoorden. Allemaal machinaal, je weet wel. De lezers hebben geen zin meer in lezen, omdat ze het niet menswaardig vinden. Te vermoeiend. En omdat ik voor mijn stukjes meer dan duizend standaardwoorden gebruik, heb ik mijn ontslag gekregen. Niemand begrijpt meer wat ik schrijf. Nu staan er alleen nog maar koppen in de krant. En strips natuurlijk. 'Geef het publiek plaatjes en korte kernachtige uitroepen die iedereen begrijpen kan', zei de hoofdredacteur vanmorgen. Nou, toen ben ik maar naar huis gegaan.'

Dat was in 1955. In het verhaal van het Toonder loopt het uiteindelijk toch anders. Door Wammes Waggel.