Ik zou graag mijn boekhandel steunen
14-1-21
Ik zou graag mijn boekhandel steunen, maar ik kan niet kiezen. Wij hebben er drie hier in de buurt: twee Readshops en een Bruna.
Sommige mensen vinden dat geen echte boekwinkels, omdat de non-books er de schappen domineren. Daar kan ík weinig aan doen. Ik woon nu eenmaal in een omgeving waar mensen liever ansichtkaarten, enveloppen en plakband kopen dan boeken. Als ze hier al boeken kopen, dan zijn het geen literaire boeken, maar zelfhulpboeken, cadeauboeken, sportbiografieën en andere boeken uit de Bestseller 60. De mensen zijn hier niet anders dan elders.
Het is onzin onze Readshops en Bruna te diskwalificeren als boekhandel, want alle boeken zijn er verkrijgbaar, ook de literaire. Soms moet je er even op wachten, bijvoorbeeld als het een boek is dat niet in de Bestseller 60 staat en niet op voorraad is, dan wordt het gewoon besteld. Het wachten duurt meestal maar even, een of twee dagen, ongeveer net zo lang als bij Bol.com. Het kan gewoon thuis, dat wachten.
Ik zou graag mijn boekhandel steunen, maar ik kom er weinig. Hooguit twee, drie keer per maand. Ik weet daardoor niet goed wat van mij is. Verder heb ik het geluk dat ik bij een uitgever werk die veel boeken toegestuurd krijgt in de hoop op gratis reclame in een van de uitgaven van die uitgever. Ik mag die toegestuurde boeken lezen.
Als ik hier in de Readshops of de Bruna kom, is het om ansichtkaarten, enveloppen of plakband te kopen. En tijdschriften. Ik koop vooral tijdschriften. Dat gaat al weken niet meer, terwijl die tijdschriften gewoon gemaakt worden. Ik stel mij de Readshops en de Bruna hier voor waar achter of voor de glazen pui grote stapels liggen te verstoffen. Ik stel mij journalisten van week- en maandbladen voor die driftig stukjes tikken die wel worden gedrukt maar door veel minder mensen verkocht en gekocht dan, zeg, vorig jaar om deze tijd.
Ik zou hier overigens vaker naar de Readshops of de Bruna gaan als ze activiteiten zouden organiseren. Een lezing, een discussie-middag, een debat-avond, een presentatie van een literair boek, een Boekenweekbezoek, iets wat de mensen hier inspireert en verbindt en op het idee brengt boeken te lezen. Maar dat soort activiteiten hebben wij hier niet.
Ik zou graag mijn boekhandel steunen, maar vrees het moment waarop ik de andere middenstanders hier onder ogen kom. Middenstanders die ik niet heb gesteund, maar wel steun verdienen. Middenstanders die geen lijntje hebben naar media.
Ik zou graag mijn boekhandel steunen, maar ik ontvang berichten dat uitgevers hun boeken niet meer naar de boekhandel sturen, dat ze ervoor kiezen nieuwe titels uit te stellen tot later, tot na de afsluiting, wat een beter woord is dan lockdown, omdat de boekhandels de oude titels niet kwijt kunnen, want er zijn geen klanten. Dus heeft het geen zin heeft om naast de onverkochte oude titels nieuwe titels neer te leggen of in de kast te zetten.
Ik zou graag mijn boekhandel steunen, maar ik ben aan het herlezen geslagen. Ik heb al een boek. Op dit moment lees ik Een olifant omleggen van George Orwell, een deeltje uit de privé-domein-reeks uit 1968, in een vertaling van Martin Schouten. In De Groene Amsterdammer van vorige week, die ik via de website van De Groene Amsterdammer heb gekocht, dus zonder tussenkomst van de Readshops en de Bruna hier, ik betaalde er 7,95 euro voor, dat is vanwege de verzendkosten 2 euro meer dan in de winkel, las ik dat De Arbeiderspers net Waarom ik schrijf van Orwell heeft uitgegeven. Daarin staan essays die ook in Een olifant omleggen staan, een aantal is dit keer vertaald door Arie Storm. Dat weerhoudt me om Waarom ik schrijf bij de de Readshops en de Bruna te kopen. Er is overigens alweer een nieuwe De Groene Amsterdammer gemaakt.
Ik zou graag de boekhandel steunen, maar ik ontving per mail een aanbieding van stichting Perdu om uit hun webwinkel drie titels te kiezen en daar dan gratis een Plint-kalender bij te krijgen. En dat wil ik graag, omdat ik nieuwsgierig ben naar & rol door van K. Michel, Mens dier ding van Alfred Schaffer en Lijfrente van Vrouwkje Tuinman.
De webwinkel van Perdu is gevestigd in Amsterdam, daar schiet de middenstand hier niets mee op. Het brengt mij op het idee om nog even met het steunen van mijn boekhandel te wachten tot de Week van de Poëzie begint. En dan koop ik & rol door van K. Michel, Mens dier ding van Alfred Schaffer en Lijfrente van Vrouwkje Tuinman bij een van de Readshops of de Bruna. Of alleen die Plint kalender. Alle beetjes helpen. Daar zullen ze hier van op kijken.
Het liefst zou ik een lokale schrijver steunen. Waarom voeren die geen actie?