Vorig week verscheen bij uitgeverij Pluim een dik boek met drie romans van Nanne Tepper: De eeuwige jachtvelden (1995), De vaders van de gedachte (1998) en De avonturen van Hillebillie Veen (2002). Ik maakte er een bericht over en vermeldde daarbij dat Tepper vorige week zaterdag zes jaar geleden is overleden.

Voor de papieren krant hoefde het niet, maar voor onze website moest er een foto bij het stukje. Wat ik in ons fotosysteem aantrof, bleek nauwelijks geschikt. Op een afbeelding na: Tepper tijdens de bekendmaking van de Libris Literatuur Prijs in 1999. Hij was toen met De vaders van de gedachte genomineerd voor een prijs van, och, 100.000 gulden.

Op de foto, gemaakt door Olaf Kraak, steekt de successchrijver met zijn Zippo-aansteker een sigaret van het merk John Player Special aan. Rechts van hem kijkt een vrouw op haar bord. Ze kan herkend worden als Mizzi van der Pluijm, tegenwoordig de baas van uitgeverij Pluim, toen de onbeleefdheid van haar auteur negerend.

Maar wie is de bestropdaste man links? Hij met die bril, dat sluike haar, het glas wijn in de hand en de elleboog op tafel. Lachend om, ongetwijfeld, een smalende grap van Tepper.

De beschrijving bij de foto bevatte nauwelijks informatie: Amsterdam 18/5/1999:  'De Groninger schrijver Nanne Tepper (midden) was een van de kanshebbers voor de Libris Literatuurprijs die voor Harry Mulisch bleek te zijn weggelegd.'

Navraag op de redactie leverde niets op. Alle collega's die in 1999 bij de krant – toen nog Nieuwsblad van het Noorden –  op de loonlijst stonden waren of ontslagen, of met pensioen, of vertrokken, of nu even op reportage. Een beetje wanhopig tikte ik voor de website het volgende bijschrift: 'Nanne Tepper (midden) tijdens de bekendmaking van de Libris Literatuurprijs in 1999. Harry Mulisch won met De Procedure. Rechts zijn uitgever Mizzi van der Pluijm. Links een ons onbekende man.'

Gisteren ontving ik een mailbericht van Wouter Godijn, van wie in april bij uitgeverij Atlas Contact een nieuwe roman verschijnt, De kamer waar alle verhalen beginnen. Godijn had een vermoeden over de identiteit van de man links: "Eddy Schaafsma. Pakweg twintig jaar geleden jouw voorganger."

De krant van toen spuwde een verslag van de prijsuitreiking uit, met de foto van Kraak. Geschreven door Bram Hulzebos, die blijkbaar ook aanwezig was tijdens de bekendmaking van de Libris in 1999. Hulzebos is inmiddels al weer jaren 'voor zichzelf bezig'.

Terug naar Schaafsma. Ik ken hem niet. Hij is van voor mijn tijd. Ik ben pas in 2002 op de cultuurredactie beland, na de fusie tussen tussen Nieuwsblad van het Noorden, Groninger Dagblad-stad en de Drentse Courant. Schaafsma was toen al vertrokken naar Elseviers Weekblad. Op de website van dat blad staat zijn foto: het is 'm inderdaad.

Tien jaar heeft Schaafsma voor de krant gewerkt. Blijkbaar is dat te kort om een 'ons bekende man' te blijven.