Ik lees voor de rubriek Bijeengelezen in Dagblad van het Noorden het nieuwste nummer van Noorderbreedte, een prachtblad over cultuur en landschap in Drenthe, Friesland en Groningen. (Zelf voert de redactie de ondertitel 'Een eigenzinnige kijk op Groningen, Friesland en Drenthe'. Drenthe staat in dergelijke opsommingen bij mij altijd voorop. Niet vanwege Drenthe, maar vanwege het alfabet – dat zouden meer mensen moeten kennen.)

Hoofdredacteur Annelies van der Goot schreef in oktober vorig jaar een Vooraf onder de kop I em men. Het stuk las als een liefdesverklaring en werd gevolgd door twee artikelen waarin werd stilgestaan bij de opening van het Raadhuisplein en het bijbehorende Atlas-theater en de entree naar attractiepark Wildlands plus een stuk over de activiteiten in de voormalige dierentuin. Zie verder deze link.

In het nieuwe nummer staat architectuurhistoricus Peter Michiel Schaap stil bij de stedenbouwkundige ontwikkeling van Emmen. Schaap, tevens directeur van architectuurcentrum platform GRAS, ging kijken hoe het door zijn collega's bekroonde ontwerp van Latz + Partner voor het Raadhuisplein in Emmen en het in beginsel door Henning Larsen ontworpen theater er bij ligt.

Het oordeel liegt er niet om. Het theater oogt volgens Schaap nu reeds sleets: 'Als we Henning Larsen zouden zijn, zetten we het Atlastheater onder aan onze oeuvrelijst'. Het plein komt op hem over als een witgrijze vlakte: ‘Hoe kan een stad met zoveel impliciete kwaliteit zo misgeschoten hebben? Waar is het elan? Misschien is het een gebrek aan zelfrespect.'