Gone with the wind is nog maar net begonnen en ik moet aan Albert Joseph Moore denken, de kunstschilder wiens werk momenteel te zien is in Museum De Buitenplaats in Eelde. En ook aan zijn beroemdere tijdgenoot en geestverwant Lourens Alma Tadema in het Fries Museum in Leeuwarden. Van die laatste wordt gezegd dat zijn schilderijen Hollywood-regisseurs hebben geïnspireerd als ze zochten naar klassieke decors.

Gone with the wind uit 1939 speelt in 1861 het Amerikaanse zuiden ten tijden van de Amerikaanse burgeroorlog, daar is weinig klassiek aan. In het begin van de film maken de bewoners van een katoenplantage in Georgia zich op voor een bal. De mannen komen bijeen in de salon voor sigaren, brandy en discussies over de oplopende spanningen. De vrouwen, of eigenlijk de meisjes, doen een verplicht schoonheidsslaapje. Dat ziet er zo uit:

Er is een meisje dat niet wil slapen: Scarlett O'Hara. Ze verlaat de rustende kluwen, holt de trap af en lokt Ashley Wilkes naar de bibliotheek om hem te verleiden met haar te trouwen. Wilkes, die zich tijdens het bal wil verloven met Melanie Hamilton, bekent haar zijn liefde, maar wijst haar toch af. Scarlett zegt daarop dat ze hem haat en gooit even later een vaas tegen de muur.

Dan duikt achter de bank Rhett Butler op. "Jouw geheim is veilig bij mij", zegt hij.

In de volgende scene is het gedaan met de rust. De oorlog breekt uit.