Van diverse kanten werd ik verleid tot een bezoek aan een tentoonstelling met werk van de vormgevers Albert Rademaker en Flip Drukker in de DSG -galerie in Assen. Eerst liet ik de beker voorbij gaan. Sommige verleidingen moet je proberen te weerstaan. Uiteindelijk kon ik het toch niet laten. Onderstaand stuk stond eerder in Dagblad van het Noorden:
In zijn toespraak bij de opening van de tentoonstelling Drukwerk zonder werkdruk memoreerde schilder en tekenaar Sam Drukker, broer van exposant Flip, dat grafisch vormgevers er prat op gaan dat ze geen aandacht krijgen. Dat zou zomaar kunnen kloppen. Veel exposities met werk van grafisch vormgevers zijn er niet. Maar daar staat tegenover dat vormgevers opdrachten krijgen. Iets waar de meeste kunstschilders van kunnen dromen.
Albert Rademaker en Flip Drukker hebben niets klagen. Want: de AOW-leeftijd veilig bereikt, nog altijd bezig met ‘het vak’ en daarbij ook nog eens actief als vrij kunstenaar. Flip vooral: hij doet aan assemblagekunst in de geest van Marcel Duchamp en de dadaïsten. Albert heeft eveneens een neiging het platte vlak te verlaten. Ook die kant laten de twee zien in de galerie van het Drents Schildersgenootschap.
De nadruk in de DSG-toonzaal ligt echter op het grafische werk. Het is gemaakt in opdracht of uit vrije wil – die twee hoeven elkaar niet uit te sluiten. Bij beide kunstenaars valt een grote maatschappelijke betrokkenheid op. Vooral als het om natuur en landschap gaat, zoals bij boeken, affiches en banieren voor De onlanden (Drukker), De Veenkoloniën (Rademaker) of het Oranjekanaal (alle twee).
Ze hebben nog meer gemeen. De leeftijd bijvoorbeeld, beide behoren tot de babyboomers. En het geografische werkterrein: het Noorden. Het heeft ongetwijfeld met overleg voor de keuze van werken te maken: zowel Rademaker (1946) als Drukker (1949) laat affiches zien die zijn ontworpen voor Verkuno, de kunstenaarsvereniging in de gemeente Noordenveld, daar waar ze hun verwanten vinden.
Er zijn ook verschillen die in het oog springen. Waar het werk van Drukker meer naar anarchisme neigt – wilder is, minder conventioneel – is dat van Rademakers taliger en strakker, op het constructivistische af. Drukker houdt van krommingen en meanderende lijnen. Rademaker van vierkant en letters.
De een, Drukker, lijkt op de eerste plaats een dwarse werker. De ander, Rademaker, een dwarse denker. De een zet een aardbei op een geboortekaart en doet aan logo’s, zoals van het Schildersgenootschap. De ander verstuurt een nieuwjaarskaart waarin tekst en vorm en wens en moraal samenvallen en doet aan slogans: NEEM. NAM. GENOMEN.
Wat oppervlakkig gezien twee werelden lijken, blijkt in Assen uitstekend samen te gaan. Sterker, het vloeit na werkoverleg soms in elkaar over. Let daarvoor op de doordachte opbouw van deze tentoonstelling en volg de looplijnen. Linksaf voor Rademaker, rechtsaf voor Drukker. De ontmoeting is aan de overkant, daar waar ze elkaar en ons een hand geven.
De tentoonstelling ‘Drukwerk zonder werkdruk’ is tot en met 25/2 te zien in Galerie DSG in warenhuis Vanderveen in Assen.