Mijn pogingen iets te zeggen over de nieuwjaarstoespraak van burgemeester Cees Bijl in Emmen, afgelopen vrijdagavond in de De Muzeval, heb ik opgegeven. Er valt dit keer niets te zeggen.

Liever sta ik nog even stil bij ik de prijsuitreikingen. Eerst de Aanmoedigings Cultuurprijs voor de veelbelovende jonge trombonist en componist Arjen Linker. Daarna de titel Emmenaar van het Jaar voor hotelier Hans ten Cate, als mede-organisator van de sponsorloop Samenloop voor Hoop.

En dan vooral bij het moment waarop de vijf kandidaten voor de titel van Emmenaar van het Jaar het podium waren opgeklommen. Iemand uit de zaal riep: 'Waar zijn de vrouwen?' (In Keulen, schoot mij door het hoofd. Ik schrok ervan. Waar kwam het vandaan? Hoe kan zoiets? Hoe kan het dat je op zo'n moment aan Keulen denkt? Hoe werk het hoofd van een man?)

"Een opstand!", hoorde ik ceremoniemeester Roel Barkhof reageren, alsof hij zelf verantwoordelijk was voor de keuze van de vijf kandidaten die vanuit hun jasjes een beetje ongemakkelijk in de zaal tuurden, alsof hij iets in kiem wilde smoren.

Juryvoorzitter Gezienes Evenhuis wees op de nominatieprocedure: de lezers van weekblad De Zuidoosthoeker hadden dit jaar geen vrouwen genomineerd. Net zoals voor de Grote Prijs van het stripfestival in Angoulême in Frankrijk geen vrouwen waren genomineerd. Dat laatste zei Evenhuis er niet bij, dat schoot weer door mijn hoofd.

Dus opnieuw de vraag: Waar zijn de vrouwen?