Als wij bezoek uit het Westen krijgen, klagen gasten soms dat Emmen een eind reizen is. "Na Zwolle moet je nóg een uur", overdrijven ze dan. "En na Hoogeveen houdt alles op. Wel mooi hoor, die leegte." Daarna zwijgen ze meestal even. Praten over leegte is moeilijk. "Nou, vertel. Hoe is het hier?" Als wij bezoek uit het Westen krijgen, gaan we altijd even wandelen met onze gasten.

We staken de Weerdingerstraat over en liepen met het neefje en zijn vader de Hoofdstraat in. Links beauty- en kapsalon Shery, daarna grillroom Sphinx, een voormalige pizzeria, een leegstaande winkel waar ooit mode voor grote maten werd verkocht, dan het gesloten danscafé Exodus. Rechts Beautycenter Sunset B, muziekhuis Prins, Christine Le Duc, Erotic Lifestyle Center Taboo.

Op uitnodiging van tijdschrift Noorderbreedte beschreef ik een wandeling door het centrum van Emmen waar op dit moment voor een half miljard euro wordt verbouwd. Het verslag staat in het jongste nummer van het blad. Voor exemplaren klik hier.

Ter werving nog een citaat uit eigen werk:

"Het is een kwestie van hoop", vervolgde ik. "Het glas in Emmen is half vol. Dat scheelt al in de beleving. Op de positieve perceptie van bestuurders valt niets af te dingen. Het is prettiger dromen van een goudmijn, dan vrezen voor een bodemloze put. Niks doen is geen optie. Emmen kan niet terug. Emmen kan alleen vooruit. Wat de toekomst brengt, weet niemand. Waarom zou het niet prachtig worden? Het kan prachtig worden."