Zaterdag las ik in de Zuidoost-Drentse editie van Dagblad van het Noorden een verslag van Gert Meijer over een 'bijpraatsessie ' over de ontwikkelingen in het centrum van Emmen. Voor wie niet heeft opgelet: daar wordt momenteel voor een half miljard euro aan verspijkerd omdat de dierentuin wilde verhuizen.

Volgens de organisatoren van de sessie gaat alles goed.

Op de Es wordt gebouwd aan het Wildlands Adventure Zoo Emmen. Voor de ingang van het theater in aanbouw wordt een mensenplein gerealiseerd met waterpartijen en een spectaculaire skatebaan. Onder het nieuwe plein is vrijdag de Hondsrugstunnel geopend, en 'het grootste lichtkunstwerk ter wereld' in werking gesteld. Verderop nadert de herinrichting van het Marktplein voltooiing.

Op Facebook las ik de volgende reactie:

,,Beste Emmenaren, de tunnel is een feit, het marktplein wordt te gek, het koepeltje zal zijn waarde bewijzen, de ovonde is een succes, de toekomstplannen met de dierentuin en het nieuwe theater worden wereldnieuws, het geplande cultuurhuis met voor Nederland een unieke samenstelling en samenwerking krijgt een nieuwe kans, met andere woorden: Emmen zit geweldig in de lift en kan de samenleving in de toekomst een aangename plek om te leven bieden."

Inderdaad, het is nogal wat: honderden miljoenen investeren in een tijd dat wordt bezuinigd om de internationale banken weer gezond te krijgen. Zoiets getuigt van visie en lef. Zoiets getuigt van daadkracht. En van handigheid bij het afsluiten van nieuwe leningen en het nemen van voorschotten op de toekomst.

Trots is met grote tevredenheid een uitzonderlijke prestatie uitdragen.

Trots op het beste café van Nederland. Trots op de Europees kampioen dammen. Trots op een elftal dat vijfde staat in de Jupiler League. Trots op een actrice die in Amsterdam in een succesvol theaterstuk een hoofdrol speelt. Trots op een roman waarin Emmen wordt afgeschilderd als een achterlijk gat.

Maar wat als je zelf geen stap hebt verzet om de verhuizing van die noodlijdende dierentuin mogelijk te maken? Wat als je geen spade in de grond hebt gezet voor een tunnel waar nu auto's nog geen kwart kilometer achtereen twee keer twee baans door heen mogen rijden, terwijl dat in het verleden ook al kon, maar dan bovengronds en zonder lichtkunstwerk? Wat als je dat nieuwe plein zinloos vindt?

Wat als je geen aankopen hebt gedaan voor dat elftal, en ook geen trainer bent? Wat als je niet van die actrice gehoord zou hebben als ze die rol niet had gekregen? Wat als je zelf geen roman kunt schrijven? Wat als je liever had gezien dat een half miljard euro anders was besteed? Wat als je nog geen oordeel kunt vellen over de centrumvernieuwing omdat die vernieuwing pas eind 2016 is voltooid?

Dan heb je op het verkeerde paard gewed. Dan kun je beter zwijgen. Zodat de organisatoren van praatsessies alle ruimte krijgen voor hun praatsessies. 

Democratie is democratie. De meeste stemmen gelden. The winner takes all. Ook als de stemmen zijn uitgebracht voor heel andere doelen en sentimenten. Achteraf kun je een koe in de kont kijken. Wie toen niet voor was, mag nu niet trots zijn. Of ineens trots doen, wat nog veel erger is.

Er spoelt een golf aan trots door Emmen. Misschien is het klotsen. Je weet het niet, je kan het niet zeggen – trots komt en gaat.