Wat u in kranten tijdschriften leest, op televisie ziet of op de radio hoort, is vrijwel nooit het hele verhaal. Journalisten en redacteuren selecteren en laten – noodgedwongen – boeiende informatie achterwege. Omwille van ruimte en tijd. Of omdat die ene anecdote, hoe fijn ook, niet bij het verhaal past.
De mensen achter het Youtube-kanaal Blank on Blank wekken vergeten en ongebruikte interview-fragmenten tot leven, mits ze in de archieven geluidsopnamen bewaard zijn gebleven. Ze doen dat door fragmenten op te poetsen en er vervolgens tekenaars op los te laten. Aldus ontstaan filmpjes van zo'n vijf minuten, soms verluchtigd met oude foto's.
Zo'n 30 geanimeerde interviews produceerde Blank on Blank inmiddels, voornamelijk met overleden Amerikaanse beroemdheden. Kurt Cobain vertelt over identiteit, Jim Morrison over overgewicht, Barry White over het bedrijven van liefde, Grace Kelly over John F. Kennedy, Johnny Cash over de gospel. Ook David Bowie (over Ziggy Stardust) en Meryl Streep (over schoonheid) krijgen het woord.
De tijd doet vreemde dingen, ook met interviews. Het is moeilijk voor te stellen hoe Tupac Shakur na zijn dood kon uitgroeien tot hiphop-held, terwijl hij bij leven en welzijn zoveel onzin uitkraamde. En is het ronduit pijnlijk luid gelach te horen als Philip Seymour onzeker, maar openhartig vertelt over zijn problemen met genotmiddelen.
Het is fascinerend om de doden te horen praten en te zien bewegen. Misschien wel juist omdat die bewegingen uit getekende lijnen bestaan, waardoor de tragiek van de betreurde iets lichtvoetigs krijgt. Ook als de geinterviewde postuum door het stof gaat voor zijn levenswandel. Stan Getz: ,,I've done some dastardly things, but what can I do except make amends and apologize."
Het wachten is op een animatie met Robin Williams.