Hermine de Graaf is overleden. Dat heeft haar man donderdag bekendgemaakt. De in Winschoten geboren schrijfster maakte naam met de verhalenbundel Een kaart niet het gebied waar ze in 1984 de Geertjan Lubberhuizenprijs voor ontving. Daarna volgde nog elf titels, waaronder het met de Bordewijkprijs bekroonde Aanklacht tegen onbekend.

Als schrijver was De Graaf (ongedateerde foto uitgeverij De Geus) bijna in de vergetelheid verdwenen toen in 2001 in de reeks 'Het Verdriet Van Drenthe' de uitgave Onbegaonder Moer verscheen. Een jaar later volgde een nieuwe roman, Mijn moeder en de duif (of: Hoe ik met schaatsen stopte). Dat gebeurde bij een nieuwe uitgeverij, De Geus, dat een deel van haar oudere werk opnieuw uitbracht. In een interview met Dagblad van het Noorden sprak ze bij die gelegenheid van 'een nieuw begin'.

De in Buinen woonachtige De Graaf gold in de jaren tachtig als een van de veelbelovende nieuwe stemmen in Nederlandse literatuur. Ze viel onder meer op door in haar boeken eigengereide jonge vrouwen op te voeren die zich niet zomaar als het zoveelste stukje in de puzzel lieten passen. Uitgeverij De Geus sprak donderdag van een 'fabuleuze compositietechniek en trefzekere stijl'.

Samen met auteurs als Mensje van Keulen, Hannes Meinkema en vooral ook Douschka Meijsing zorgde De Graaf voor een intrigerend literair geluid, afgezet tegen een overaanbod van mannelijke auteurs die in jaren zeventig en tachtig naar voren traden. Anders dan Van Keulen en Meijsing brak ze nooit door naar het grote publiek. Ook omdat ze door het overlijden van haar redacteur bij uitgeverij Meulenhoff op een zijspoor belandde.

Door een oogkwaal – ze was overgevoelig voor licht – trad De Graaf niet makkelijk naar buiten. De laatste keer dat Dagblad van het Noorden haar zag optreden was in 2005 tijdens een middag in Winschoten waar schrijvers herinneringen ophaalden aan hun geboortegrond. De Graaf keek bij die gelegenheid terug op een jeugd vol voorspoed en mooie beloften.

Volgens uitgeverij De Geus werkte De Graaf na 2002 enige tijd samen met haar man Ted de Graaf aan een nieuw boek, maar tot publicatie kwam het niet. In een overlijdensadvertentie liet haar man weten dat ze na een half jaar 'felle en ongelijke strijd tegen haar ziekte' op 24 november is gestorven. En dat ze onder een Drentse zwerfkei in Eext 'eeuwige grafrust' heeft gevonden. Hermine de Graaf is 62 jaar geworden.