Van het allergrootste belang. Zo noemde Nicolette Leenstra vorige week literair zomerfestival Zomerzinnen. Vanwege de literatuur uiteraard. Vanwege de uitstraling. Nergens anders in Noord-Nederland zie je op één dag zoveel schrijvers bijeen. En vanwege de pr-waarde voor rustiek Drenthe. Tot in de Randstad hebben ze het er over. Zaterdag werd dat belang in Meppel door zo'n zeshonderd betalende bezoekers onderschreven.

Zeshonderd bezoekers lijkt weinig. Als die allemaal hun tientje entree betalen, komt er 6000 euro binnen. Van dat bedrag kun je als organisatie het benzinegeld van Herman Brusselmans en een overnachting in hotel De Poort van Drenthe betalen. Plus de honoraria voor Jessica Durlacher en Leon de Winter; je mag in de handen knijpen dat die twee op dieet zijn. Daarna is de bodem van de kas in zicht.

Aan de publiciteit vooraf lag het niet. Tot op het laatst stuurde schouwburgdirecteur Wybrich Kaastra lokkertjes de wereld in: 'Joris van Casteren naar Meppel'. Aan de logistiek evenmin. Door naast schouwburg Ogterop ook ruimten van scholengemeenschap Stad en Esch te gebruiken, lagen alle (overdekte) podia op kruipafstand. Precies goed om elkaar tegen te komen, een kort praatje te maken en de processie voor te zetten.

De programmering deugde zeker. 35 namen telde het affiche – van beroemd en bekend tot aanstormend en regionaal. Er was muziek (The Amazing Stroopwafels, Jankobus Seunnenga, Broken Brass Ensemble). Er waren dichters. En heel veel schrijvers, in verschillende genres, met verschillende tonen. Zo veel, dat je als bezoeker tweederde van het programma ongezien voorbij moest laten gaan.

Wat in het geval van het publieksinterview met de automatische piloot Leon de Winter geen ramp was; zelden een schrijver gezien die zo tevreden was met zichzelf. Wat in het geval van Dichter des Vaderlands Anne Vegter en haar 18-jarige collega Joanne Hoekstra zonde zou zijn geweest. De twee presenteerden elkaar onwennig en onhandig aan een klein publiek. Bij het voordragen was dat alles vergeten, helemaal toen ze een gelegenheidsgedicht voor twee stemmen brachten.

Verrassend was ook de conferentie met dertien stadsdichters, een expert-meeting onder leiding van Hayat Ezzeroili, tijdelijk stadsdichter van Meppel. Vooral in de zin dat het iets opleverde: nieuwe Meppeler gedichten. En het besef dat iedere stad of gemeente een bijpassende dichter krijgt: de keurige Anita Mensink uit Nijkerk, de ongepolijste Thijs Poelhekke uit Raalte, de pionierende Sanne van Balen uit Smallingerland. 

In de aanloop naar Zomerzinnen werd eveneens geschreven, proza in estafettevorm, door onder andere Marga Kool, Martin Koster en Bill Mensema. Andere noviteit: de combinatie van fictie (Sabine van den Berg) non-fictie (Maxim Februari) over transgender onder leiding van een voortreffelijke Annette Timmer die als interviewer alle valkuilen en andere uitglijers wist te omzeilen.

Al met al een fijn en zeer geslaagd festival. Ondanks het wispelturige weer. Ondanks de uitgebleven drukte. Maar dan nog: A.L. Snijders zien en horen – wippend op een stoeltje, driftig bladerend in zijn zkv's, babbelend en lezend. Het is onbetaalbaar.

Gebeurtenis literair zomerfestival Zomerzinnen Met Esther Gerritsen, Christine Otten, Jessica Meijer, Edward van de Vendel, Dirk van Weelden, Peter de Zwaan e.a. Gezien 22/6 Schouwburg Ogterop e.o Meppel Publiek ca. 600.