Gisteren kreeg de redactie van het Dagblad van het Noorden een stortvloed aan ellendige interne berichten te verwerken. De lezer merkt daar in de krant van vandaag nagenoeg niets van. Niet zeuren maar poetsen. Ondertussen voltrekt zich een sluipend drama in journalistiek Noord-Nederland.

Zowel Dagblad van het Noorden als de Leeuwarder Courant moeten het vanaf nu met veel minder mensen doen. Binnen het uitgeversconcern NDC verliezen 250 van 750 mensen hun baan. Op de redactie van het DvhN in Groningen zijn gisteren de fotografen ontslagen en is daarnaast 61 journalisten ontslag aangezegd. De komende maanden wordt duidelijk wie van hen moet vertrekken.

Kun je met minder mensen evenveel kwaliteit leveren? Dat wordt lastig, soms zelfs onmogelijk. Juist nu 'ons land wordt stuk bezuinigd' is goed functionerende journalistiek van groot maatschappelijk belang.

Kijk naar Groningen, Assen, Haren en Vries waar de burgemeesters recent allemaal de handdoek in de ring moesten gooien. Natuurlijk, zonder journalisten zou 'Groningen, Assen, Haren en Vries' ook wel tot ons komen. Als een persbericht afkomstig van de gemeentelijke dienst communicatie, opgeschreven met zalvende woorden en de strekking dat alles 'in goede harmonie' verloopt.

Zonder achtergrond, zonder oorzaak, zonder roep om verantwoordelijkheid, zonder gevolgen. Blijft u vooral slapen.

Zonder journalisten geen kritisch tegengeluid. Zonder journalisten geen onafhankelijke aandacht voor de tentoonstellingen in de musea, de voorstellingen van podiumkunstgezelschappen, de boeken en dichtbundels, de festivals en concerten. Zonder journalisten zou alles heel mooi en gezellig lijken, geslaagd, succesvol, de moeite waard en voor herhaling vatbaar.

Totdat ineens de keizer naakt en de doos leeg blijkt.