Drents Museum scoort lucky goal
19-6-13
Kranten en tijdschriften zijn verzot op vergelijkend warenonderzoek, van droge worst tot oliebol. Het Historisch Nieuwsblad pakt in het juni-nummer uit met een onderzoek onder historische musea. Ook het Drents Museum werd bezocht en bekeken. Met een half puntje minder dan het Scheepvaartmuseum in Amsterdam eindigde het op de tweede plaats, ver voor het verbouwde Rijksmuseum.
"Een van de meest aantrekkelijke musea van Nederland", oordeelde het onderzoekspanel over Assen. "Dit is mede te danken aan de doorgaans uitstekende tijdelijke exposities. De vaste geschiedenisopstelling gaat bijna geheel over archeologie, waardoor de rest van het Drentse verleden er wat bij inschiet."
Tussen De Sovjet Mythe en de Dode Zeerollen door besloot ik te gaan kijken of die conclusie over het Drentse verleden wel juist is. Dat ging eenvoudig. Op een luid lachende Duitse mevrouw na, bij de kassa blijgemaakt met een ansichtkaart, had ik de entree, de garderobe en de winkel voor mijzelf. Pas ver voorbij de gang naar het geprezen café Krul bleken ook andere bezoekers aanwezig. Ik kon ze op twee handen tellen.
Een ouder echtpaar leverde zwijgend een gevecht met het vervaarlijk bliepende Museumplus-systeem. Ik las ontspannen over het ontstaan van het Drentse landschap en dacht aan de hunebedden: "Ook de mens heeft nadrukkelijk zijn steentje bijgedragen." Ik bekeek de artefacten. Veel archeologische vondsten, prachtig uitgestald en belicht. Voor een dunbevolkt gebied is er veel in de grond gestopt en weer opgegraven.
Na
een tijdje turen begon ik de onderzoekers van het Historisch Nieuwsblad gelijk
te geven. De geschiedenis van Drenthe houdt aan de Brink op na de aansluiting
bij de Republiek in de zeventiende eeuw, met gebrandschilderde glasruitjes (foto), met
een vitrine vol glimmende hoofdijzers en een landschapje van Egbert van Drielst
uit 1800.
Het museum gaat weliswaar verder, zeker voor kinderen die dankzij de NAM worden bijgepraat over energie. Maar in het Ontvangershuis wordt de klok teruggezet. Ook mooi, al vloeken de stijlkamers met de state of the art-uitstalling met veenlijken en andere archeologie, om maar te zwijgen over de lounge-uitstraling van de nieuwbouw. Geen industrialisatie, geen veranderingen op het platteland, geen vervolg op 'ons konijn' Lodewijk Napoleon. Im Drents Museum nichts Neues.
Is dat erg? Net als mensen moeten musea beoordeeld worden op de doelen die ze zichzelf stellen. Het Drents Museum is geen historisch museum. Het is van de figuratieve schilderkunst, van de kunst en nijverheid rond 1900 en van de archeologie. Van Thijs Jansen, Chris Lebeau en het meisje van Yde. Voor het verhaal van Drenthe moet je het land op, de provincie in. Of een deur verder, naar het Drents Archief.
In dat licht is de tweede plaats in het onderzoek van het Historisch Nieuwsblad nog beter dan het lijkt. Een lucky goal. Of verrassend goed, dat kan ook.
Drents Museum, Brink 1 in Assen. Open di t/m zo 11.00 tot 17.00 uur. Zie ook www.drentsmuseum.nl