Je zou het bijna vergeten door alle voorpret bij Gedichtendag, maar ondertussen voltrekken zich ook nog eens de Nationale Voorleesdagen. Dat gebeurt vooral op kinderdagverblijven en basisscholen.  Vreemd eigenlijk, alsof voorlezen leeftijdgebonden is, net als Gedichtendag. Waarom niet alles voor zoveel mogelijk generaties? Waarom altijd weer teruggetrokken in een hoekje?

Ik mocht afgelopen maandag voorlezen in groep 7B van de Nassauschool in Groningen. Dit op uitnodiging van ‘meester’ Arjen Boswijk, iemand die veel aan literatuur op school doet, vooral als het om poëzie gaat. En dus was het toegestaan om naast het verhaal Het vergeten paard van Jan Terlouw ook gedichten voor te lezen: Zwartbessie van Annie M.G. Schmidt en Een dode mol van Leendert Witvliet.

Daarna kwamen er vragen uit de klas over cultuurjournalistiek bij de krant, variërend van zeer moeilijk tot onmogelijk te beantwoorden. Precies zoals het hoort eigenlijk, want de beste vragen stemmen tot nadenken.

Na afloop waren er cadeaus: drie poëziebundels van leerlingen van de Nassauschool en de bundel Het huis en de blinden van Arjen Boswijk zelf. En ook nog eens het klassengedicht Door de Ruiten, ingelijst en wel.

Soms vraagt een mens zich af, waar hij het allemaal aan heeft te danken. Je werk doen, uitgenodigd worden op een school, daar mogen vertellen, een luisterend oor treffen en met cadeaus beladen voort op het pad.

Als u nog een basisschool zoekt voor uw zoon of dochter, probeer de Nassauschool in Groningen!