Tien dichters over Het Laatste Oordeel
Het paradijs van Bart Moeyaert in Groningen

Vinkega had ook uw dorp kunnen zijn

Haar foto’s hadden niet misstaan op de fotomanifestatie Noorderlicht, dit jaar in het teken van het platteland. Maar het boek dat Marije Kuiper als debuterend fotograaf maakte van haar geboortedorp maakt veel goed.

JanEnDoortje 
In Vinkega geeft Kuiper (27), als vormgeefster afgestudeerd aan de Academie voor Popcultuur in Leeuwarden, een onopgesmukt beeld van haar kleine geboortedorp zoals ze het aantrof na haar terugkeer uit de grote stad. "Ik vertrok op mijn 19e om te gaan samenwonen met mijn jeugdliefde,", vertelt ze. "Maar de verkering ging uit, en ik kwam weer bij mijn ouders te wonen. Het dorp bleek veranderd."

 

Kuiper trof tot haar verrassing een levendige gemeenschap aan: "Er waren natuurlijk mensen vertrokken, maar ook veel nieuwe gezichten voor in de plaats gekomen. Er waren meer ondernemingen. Toen ik wegging woonden er vijftien kinderen. Nu zijn het er veertig."

 

Tijdens de jaarvergadering in het dorpshuis ontvouwde Kuiper haar plan om het dorp te documenteren. De ontvangst was enthousiast. Daarna ging ze in de vijf straten alle 79 huizen langs voor interviews en foto’s. "Ik stelde steeds tien vragen: over hun hobby’s, hoe lang ze er al wonen, hun werk, hun bezigheden."

 

Wat haar raakte, was de onverstoorbaarheid van de dorpelingen. "Terwijl ik worstelde met de vraag hoe ik nu verder wilde, ontdekte ik dat de mensen in Vinkega precies doen wat ze willen. Dat heb ik met mijn foto’s willen vastleggen."

 

Toch lijkt er ook droevenis en beklemming uit de foto’s in het boek te spreken, niet in de laatste plaats door de combinatie met de onderschriften. 'Met hun wekelijkse potje Rummicub winnen Jan en Doortje altijd om de beurt,' lezen we bij een foto van Jan en Doortje. 'Koop probeert al jaren zijn huis te verkopen', bij een foto van Koop.

 

"Dat zegt vooral iets over jou als kijker," riposteert Kuiper. "De mensen in het dorp hebben het juist naar hun zin. Het soms makkelijk om lacherig te doen over een klein dorp. Maar het is zoals het is. En dat is juist zo moeite waard."

 

Marije Kuiper heeft inmiddels het ouderlijk huis in Vinkega weer verlaten. Ze is naar Eindhoven vertrokken, een nog grotere stad. "Op de Academie voor Popcultuur leerde ik vooral om met populaire cultuur naar buiten te treden. Ik heb dat met dit fotoboek gedaan. Nu wil ik me meer bekwamen in de fotografie.”

 

Boek

 

Het fotoboek Vinkega van Marije Kuiper is verschenen bij de Stellingwarver Schrieversronte. Zie ook www.marijekuiper.nl