Hoewel het ministerie van Buitenlandse Zaken nog niet zover wil gaan, geeft Woest en Ledig een negatief reisadvies voor Zimbabwe af. Dit op basis van een kort verblijf wegens familie-omstandigheden in de hoofdstad Harare. Op het platteland heerst honger, overheidsdiensten jagen op tegenstanders van het Mugabe-regime, de winkels zijn leeg, de inflatie is enorm.

Zimbabwe is een ontwikkelingsland en een bananenrepubliek in één. Het vliegveld is louter glimmende pracht en praal, een halve kilometer landinwaarts houdt de ellende niet meer op. Op iedere straathoek van Harare bieden mannen zich aan als houthakker of proberen ze telefoonkaarten te slijten. Vrouwen wachten op klanten voor een handvol onbetaalbare tomaten, banen en avocado’s.

Overal zijn de lantaarnpalen – die vreemd genoeg op klaarlichte dag aan staan – beplakt met posters van Robert Mugabe. 100 Procent Total is de leuze van de enige kandidaat voor de verkiezingen van vrijdag. Slechts sporadisch duikt de beeltenis van zijn tegenstander Morgan Svangirai op. En dan zijn het altijd posters van de vorige verkiezingen. De oppositie heeft dit keer domweg geen campagne kúnnen voeren.

Hoewel op straat in de hoofdstad opvallend weinig politie aanwezig is, heeft Mugabe de schrik er goed in. Al wekenlang heeft hij samenkomsten van concurrent Tsvangirai met geweld uiteengeslagen. Zondag werden daarbij zware wapens van het type AK47 ingezet. Zijn eigen campagne bestaat uit het bijeendrijven van voorbijgangers. Het is meeklappen met de president, of klappen krijgen.

In Nazareth House, de grootste katholieke kerk van Harare, hield pastoor Tryvis Moro de bevolking zondag voor dat angst de grootste vijand is. Moro’s preek stond volledig in het teken van de verkiezingen, maar nergens vielen de namen van de president of zijn tegenstander. Na afloop van de dienst werd er druk ge-smst over wegblokkades, het sluiten van scholen wegens de verkiezingen en gebrek aan water, levensmiddelen en stroom.

Geloof in een ‘normale’ oplossing voor de problemen is er nauwelijks. Onlangs werd een nieuwe burgemeester van Harare gekozen. Van Mugabe mocht hij niet aan het werk. Twee weken geleden werd het 4-jarig zoontje en de vrouw van de burgemeester ontvoerd. Het zoontje is weer vrij, maar de vrouw vermoord. Ook als Tsvangirai zou meedoen aan de verkiezingen, had hij nooit kunnen winnen. Zijn aanhang zit vooral op het platteland en daar zijn de afgelopen weken dorpen systematisch vernietigd.

De komende dagen zijn cruciaal, denken sommige Zimbabwanen. Als de Verenigde Naties ingrijpen, dan móet Mugabe wel opstappen. Gebeurt dat niet, dan is het aan de economie. Tegenover een Amerikaanse dollar stonden begin deze week twaalf miljard Zimdollars. Voor een binnenlands telefoongesprek van een halve minuut betaal je 2 miljard. Vroeg of laat gaat de pers stuk waarop Mugabe zijn geld drukt en dan valt de president vanzelf om.